بررسي كارايي واكسن ويبروماكس خوراكي برافزايش مقاومت به استرسهاي شوري و فرمالين در پست لاروهاي ميگوي سفيد هندي (Fenneropenaeus indicus)

The Study of Vibromax Vaccine Efficiency as Increasing ofthe Resistance against Salinity and Formalin Stresses in theIndian White Shrimp(Fenneropenaeus indicus) Post larvae

اين پژوهش در كارگاه تكثير هرمز لارو واقع در بخش كوهستك شهرستان ميناب در سال 1385 صورت گرفت و كوشش شد كارايي واكسن ويبروماكس و ميزان بازماندگي تست هاي استرس شوري و فرمالين در مراحل پست لاروي PL1 PL5, وPL15 ميگوي سفيد هندي ( Fenneropenaeus indicus) بررسي شود. اثر واكسن ويبروماكس از طريق غوطه وري (تيمار 2 )و غني سازي ناپلي هاي آرتميا (Artemia franciscana) (تيمار 3) وگروه شاهد (تيمار 1 ) ، جهت مقايسه بررسي گرديدند. اين تحقيق در قالب يك طرح كاملا تصادفي ، اجرا شد و مقايسه ميانگين هااز طريق آزمون دانكن صورت پذيرفت. با در نظر گرفتن3تيمار و 3 تكرار براي هر يك از آنها ،9 سطل يكسان بكار گرفته شد كه به مقدار 10 ليتر آبگيري و با تراكم 100 لارو مرحله زواي يك در ليتر ذخيره سازي گرديدند. .دوره آزمايش از مرحله زواي يك تاPL15 بودكه در پايان روز 12 ،16 و25 ميزان بقا بررسي شدند.نتايج نشان دادكه بيشترين مقداربازماندگي به درصد براي تست استرس شوري 10 قسمت در هزار در مراحلPL1، PL5و PL15در تيمار3 (00/68، 33/72و67/75) بود كه نسبت به تيمار شاهد( 33/48، 67/46و 33/53)و تيمار 2 (00/60 ،33/61 و 67/64 ) در سطح05/0 > P داراي تفاوت معني داري بوده است.بيشترين مقدار بازماندگي به درصد براي تست استرس شوري 20 قسمت در هزار در تيمار 3 بترتيب در مراحل مذكور(00/084،00/80و00/86)بدست آمد كه در مقايسه با تيمار شاهد(00/65 ،33/65 و00/66 )در سطح05/0 P < داراي تفاوت معني داري بودندو براي تست استرس فرمالين 100 قسمت در ميليون نيز در تيمار3 (33/81 ،00/76 و33/83 )محاسبه گرديد كه نسبت به تيمار شاهد (33/52،56 و67/58 )و تيمار 2 (33/73 ،33/68 و67/69 )در سطح 05/0 P < تفاوت معني داري داشتند.

This study, which has been done in Hormoz larve Hatchery at Kohestak in Minab in 1385, the efficiency of Vibromax vaccine and its effects on the survival rates of stress tests against salinity and formalin in post larvae stages( PL1,PL5 and PL15) in Indian white shrimp (Fenneropenaeus indicus )was studied. The effects of vaccine through the immersion(T2) and the feeding of vaccine to shrimp through Artemia nauplii ( Artemia franciscana) enrichment (T3)and along with a control group(T1) for comparison were used. Taking into consideration of 3 treatments and 3 replication for each of them, 9 similar vessels were used, which in amounts of 10 liters were refilled with water and reserved with 100 larvae in liters in zoa stages and were fed in a completely randomized design and comparison of means was done through Duncan test. Duration of experiment was zoa stage to PL15 that in the end of 12, 16 and25 days survival rates were studied. Results showed that the highest amounts of survival in salinity test(10 ppt)(%) observed in PL1,PL5 and PL15 stages in T3 (68.00, 72.33and 75.67) which had a significance difference in regard to the control treatment ( 48.33 , 46.67 and 53.33)and T2 (60.00 ,61.33and64.67) at P < 0.05 level. The highest amount of survival in salinity test(20 ppt)(%) observed in PL1, PL5 and PL15 stages in T3 (84.00, 80.00and 86.00) that against of control treatment (65.00,65.33 and 66.00) had a significance difference (P < 0.05). The highest amount of survival rates in formalin test(100 ppm) (%) observed in T3 (81.33, 76.00 and 83.33) that against of control treatment (52.33, 56.00and 58.67)and T2(73.33 ,68.33 and69.67) had a significance difference (P < 0.05).