تاثير برنامه آموزش گروه همتا بر ميزان اضطراب بيماران مولتيپل اسكلروزيس

The Effect of Peer Group Education on Anxiety of Patients with Multiple Sclerosis

مقدمه: مولتيپل اسكلروزيس از شايع‌ترين بيماري‌هاي مزمن سيستم عصبي مركزي است كه باعث اختلالات رواني از جمله اضطراب در بيماران مي‌گردد. از آنجايي كه گروه همتا بهتر مي‌توانند با همتايان خود ارتباط برقرار كنند و آنها را به انتخاب رفتارهاي بهداشتي مناسب تشويق كنند، اين پژوهش با هدف تعيين تاثير برنامه آموزش گروه همتا بر ميزان اضطراب بيماران مولتيپل اسكلروزيس انجام شد. روش‌ها: اين پژوهش يك مطالعه نيمه تجربي است كه سال 1390 در انجمن ام اس ايران (تهران) با نمونه‌‌گيري 110 بيمار مولتيپل اسكلروزيس به صورت در دسترس و تخصيص آنها در دو گروه تجربي و شاهد (هر گروه 55 بيمار) به صورت تصادفي انجام گرديد. پس از آماده كردن گروه همتا، 6 جلسه آموزشي توسط افراد همتا براي گروه تجربي در طي 6 هفته انجام شد. جهت سنجش اضطراب از پرسشنامه DASS-21 استفاده گرديد كه قبل و بعد از 4 ماه در هر دو گروه تكميل گرديد. داده‌ها با استفاده آزمون‌هاي آماري كاي دو، تي زوجي و تي مستقل آناليز گرديدند. نتايج: آزمون تي مستقل اختلاف معناداري را بين ميانگين نمره اضطراب بيماران گروه تجربي و شاهد قبل از مطالعه نشان نداد، ليكن بعد از اجراي مداخله اختلاف معناداري بين ميانگين نمره اضطراب در دو گروه نشان داده شد (032/0p=). آزمون تي زوجي اختلاف معناداري در سطح اضطراب بيماران گروه تجربي بعد از مداخله نشان داد (002/0p=)، در حالي كه همين آزمون اختلاف معناداري را در سطح اضطراب بيماران گروه شاهد نشان نداد (659/0p=). نتيجه‌گيري: اجراي برنامه آموزش گروه همتا باعث كاهش سطح اضطراب بيماران مولتيپل اسكلروزيس گرديد. لذا بهره‌‌گيري از اين برنامه آموزشي به عنوان يك روش آموزشي موثر، مقرون به صرفه و بدون نياز به تجهيزات ويژه توصيه مي‌گردد.

Introduction: Multiple Sclerosis (MS) is one of the most common chronic diseases of the central nervous system which causes mental disorders including anxiety in patients. Since the peer group can better communicate with their counterparts and encourage them to choose appropriate healthy behaviors, this study was designed to examine the impact of peer educational program on anxiety of multiple sclerosis patients. Methods: This was a quasi-experimental study conducted in year 2011 in MS Society of Iran (Tehran). A convenient sample of 110 patients with MS was divided randomly into two equal groups (experimental and control). After preparing peer teachers, they held six training sessions for experimental group during six weeks. DASS-21 questionnaire was used to measure anxiety which was completed by both groups before and 4 months after the test. Data was analyzed using chi2, paired t, and independent t tests. Results: The findings of independent t test did not show any significant difference between anxiety scores of experimental and control group before intervention while a statistically significant difference was observed after intervention between the scores of two groups (p=.032). Paired t test showed a statistically significant difference in anxiety level in experimental group after intervention (p=.002), whereas the same test showed no statistically significant difference in control groups (p =.659). Conclusion: Peer group educational program reduced anxiety in patients suffering from MS. Hence the conduction of this program is recommended as an effective, affordable, and effective teaching method which did not require any special equipment.