تضّاد معاني و مضامين در ديوان صايب تبريزي ‏

The oppositeness of meanings in ‎ Saʹʹeb Tabrizis Divan

يكي از شيوه‌هاي سبكي و منحصر به فرد صايب تبريزي كه شعر او را از ديگر شعراي قبل ‏و بعد از وي متمايز كرده و باعث خلق مضامين بكر شعري(معني بيگانه) در ديوان وي شده ‏است، تضاد معاني و مضامين است. منظور از تضاد معنا و مضمون و يا نوسان فكري در ديوان ‏صايب آن است كه وي جهت خلق مضامين و معاني مختلف شعري و پرهيز از مضامين و ‏موضوعات كليشه‌اي و سنّتي رايج در ادب فارسي، سنت‌هاي شعري گذشتگان را در هم شكسته و ‏با دادن بار معنايي كاملاً جديد به كلمات، يك موضوع و پديده شعري را در دو معناي متضاد از ‏هم به كار مي‌گيرد. اين مقاله به تحقيق و تفحّص در اين زمينه در ديوان صايب تبريزي همراه با ‏ذكر شواهدي از ديگر شعراي سبك هندي پرداخته است.‏

One of the unique stylistic methods of Saʹeb Tabrizi in the use of semantic oppositions and implications in his poems, a feature that make his poem distinctive from the otherʹs, thus creating original poetic implications (queer meaning) in his poetic collection. Semantic opposition and implications of fluctuating thought in Saʹeb collection means that he, to create different poetical implications and meaning and to avoid stereotyped and traditional subject and implications common in Persian literature, has broken the previous poetical traditions and created a new poetical style through the application of two separate oppositions of a single phenomenon and giving a quite new semantic load to the words. The present article studies this issue in Saʹeb poems together with providing some instances here in from of other poets using Indian style.