فروغ تجلي ‏(بازتاب انديشه‌ها و مفاهيم ديني ‏ و مذهبي در اشعار فروغ فرّخ‌زاد)‏

Brightness of Manifestation ‎‎(A Study of divine and my sticreflectionsin Forough-e ‎Farrokhzadpoetry)‎

‏ فروغ فرخ‌زاد شاعر معروف معاصر بسيار با احساس وداراي طبعي روان و زباني ساده و گيرا ‏بود. او نيز هم‌چون بسياري از شاعران پيشين مانند سنايي و ناصرخسرو داراي دو دوره حيات ‏شاعري بود. در دوره نخست بيشتر از عواطف و احساسات شخصي خود سخن مي‌گفت اما در ‏دوره دوم كه همراه با آگاهي و تعهد بود، به خواسته‌ها و مشكلات جمعي بيشتر توجه كرد و با ‏زباني متفاوت به بازگو كردن آنها پرداخت. گروهي گمان مي‌كنند وي عليه تفكر ديني عصيان ‏ورزيده است و خواندن اشعار او را به ويژه براي جوانان مضر مي‌دانند؛ حال آنكه او نيز مانند ‏بسياري از شاعران بزرگ گذشته هم‌چون حافظ درد دين دارد و با زهد دروغين و ريا و رياكاران ‏مخالف است و نه با دين و تفكر ديني. خداگرايي، كمال‌جويي، شور و اشتياق به حركت، تلاش ‏براي پيوستن به نور و جاودانگي، مرگ‌انديشي و نوع نگرش بهخداوند و جهان هستي از نكات ‏برجسته‌اي است كه مي‌توان با تامل در انديشه و سخنان فروغفرّخ‌زاد بدان دست يافت.‏ اين نوشتار به بيان بازتاب انديشه‌هاي ديني، مذهبي و عرفاني فروغ فرّخ‌زاد در اشعار وي ‏مي‌پردازد.‏

This article deals with explanation of repercussion of divine and mystic reflections in ForoughFarokhzad (1313-1345)in her collection poems. Theism and the way of God looking, perfectionism enthusiasm for struggle and motivation to join light and,eternity,thinking of death and the sort of observing universe are the prominent factors that could be found in Farokhzad words in the form of her thinking way.