بررسي داستان‌هاي «سياسنبو» و «خروس» از منظر نقد ساختارگرايانه و مكتب ‏اقليمي جنوب

A study of " Sia sanboo " and " Khorus "from ‎structuralist criticism and "Sauth school" view ‎

در اين مقاله بر اساس چارچوب و مولفه‌هاي نقد ساختارگرايانه و با توجه به روش تزوتان تودورف در روايت‌شناسي، دو اثر ‏داستاني «خروس» ابراهيم گلستان و «سياسنبوي» محمد‌رضا صفدري از لحاظ ساختاري، مورد بررسي قرار گرفته و سپس با توجه به ‏ادبيات اقليمي جنوب، اين دو اثر از حيث محتوايي تحليل شده‌اند.‏ در اين بررسي،‌ دو داستان «سياسنبو» و «اَكوسياه» از مجموعه‌ «سياسنبو» انتخاب شده و به استناد بررسي تطبيقي ‏ساختارگرايانه اين دو داستان كوتاه با داستان بلند «خروس» درمي‌يابيم كه گرچه از لحاظ ظاهري شباهتي به يك‌ديگر ندارند و متعلق ‏به دو نويسنده‌اي هستند كه يكي متعلق به نسل اول و ديگري نسل سوم نويسندگان ايران است، داراي الگوي ساختاري يكساني در ‏روايت مي‌باشند. در بحث محتوايي نيز مولفه‌هاي اصلي مكتب جنوب در اين سه داستان به‌ كار رفته است، مولفه‌هايي نظير رياليسم، ‏ناتوراليسم و زبان كه به نوعي در اكثر آثار داستاني جنوب مشترك است.‏

In this essay, we try to concider works of, " khorus " of Ibrahim Golestan and " Sia sanboo" of Mohammad Reza Safdari according to the factors of structuralist criticism and Tzvetan Todorvʹs mrthod in narratology from structural point of view. Therefore for its concept, we analyze these two works according to south school. In this analysis (study), " Sia sanboo " and " Acoo siah " are chosen from the " Sia sanboo" book. In the structuralist criticism of these two stories with " Khorus ", the long story, we assume that although they donʹt have any similarities in their appearances and they belong to two authors whom one of them belongs to the third and they are different, they have the same structural pattern in narration. From the feature of its concept, the crucial features of "South school are utilized, for instance Realism, naturalism and language which is somehow the same in the majority of fiction works.