آميزش اسطوره و حماسه در روايتي ديگر از بانوگشسب نامه

The Integration of Myth and Epic in a Different Reading of “Bānu Goshasp Nāme”

بانوگشسب تنها زن پهلوان ايراني است كه درباره او و كردارهاي پهلواني‌اش، منظومه‌اي مستقل شكل گرفته است. در ميان منظومه هاي پهلواني كه پس از شاهنامه فردوسي به نظم درآمده‌اند، دو منظومه برزونامه و بانوگشسب‌نامه در منطقه كوهمرّه سرخي رواج يافته‌است. روايت شفاهي موجود در اين منطقه، آميزشي از حماسه و باورهاي اساطيري ساكنان آن است كه واكاوي آن، افزون‌بر ثبت روايتي كه پيش از اين در هيج منبع و ماخذي بررسي و ثبت نشده است، بخشي از باورهاي اساطيري مردم اين منطقه كهن مسكوني را نشان مي دهد. در اين جستار، نخست روايت شفاهي رايج در منطقه كوهمرّه سرخي را براساس تحقيقات ميداني گزارش كرده‌ايم و سپس به واكاوي شباهت ها و تفاوت هاي آن با روايت مكتوب پرداخته‌ايم. علاوه‌بر اين، كوشيده‌ايم تاثير باورهاي اساطيري و افسانه اي بوميان منطقه را در سير روايت بررسي كنيم.

B?nu Goshasp N?me is the only heroine whose character and behavior provides the material for an independent Verse Book. Among the epic verses written after Sh?hn?me, the two works named Borzoo N?me and B?nu Goshasp N?me became prevalent in a district called Koohmarre Sorkhi. In this area, the oral narration of B?nu Goshasp N?me, is an integration of epic and mythological beliefs whose analysis, apart from recording an absolutely original version of this verse, reveals some aspects of traditional beliefs of this old community. This article, after introducing this oral version, examines its similarities and differences with the written version and shows the impact of the mythology on the history of this narrative.