تبيين يك الگوي رياضي براي تعيين احتمال ترك خدمت يا ماندن كاركنان در سازمان

Explanation of a Mathematical Model for Determining the Probability ofWhether an Employee May Leave or Stay in the Organization

ااين مقاله، درصدد تبيين، آزمون و تحليل الگوي رياضي ايكوكانان (2007) به‌منظور بررسي احتمال ترك داوطلبانه‌ي سازمان توسط كاركنان مي‌باشد. در اين الگو، فرض مي شود كه «احتمال ماندن يا ترك» سازمان (يعني، E-(P.i) يا (-(P.i)1) ارتباط مثبتي با «تمايل به ترك» سازمان دارد. روش تحقيق مورد استفاده، توصيفي، پيمايشي و ميداني است. جامعه‌ي مورد مطالعه، شامل كاركنان و مديران موسسه‌ي آموزش عالي علمي‌كاربردي جهاد كشاورزي است. در آزمون الگوي پيشنهادي، نتايج كاملاً متفاوتي نسبت به فرضيات اوليه و تحقيقات مشابه خارجي به‌دست آمد. به‌عبارت ديگر، با اين‌كه كاركنان از ماندن در سازمان مورد مطاله راضي نبودند؛ ولي تمايل به ترك آن هم نداشتند كه اين نكته مي‌تواند به‌عنوان يك بُعد جديد در توسعه‌ي مدل به‌خصوص در سازمان‌هاي ايراني مورد توجه محققان بعدي باشد؛ ضمن اين‌كه دليل اين نتيجه‌ي متفاوت را بايد در ساير عوامل مداخله‌گر هم‌چون وضعيت بازار كار و اشتغال در ايران جست‌وجو نمود. با اين‌حال، تبيين نحوه‌ي محاسبه‌ي عددي و كمّي احتمال ماندن يا ترك خدمت كاركنان و پيش‌بيني‌پذيري آن كه از طريق يك ابزار ساده در اين مقاله فرموله شده است، امكان جديدي را در اختيار مديران و هم‌چنين راهبردهاي منابع انساني سازمان قرار مي‌دهد.

This research is based on a suggestive model presented by Ikwukannane (2007). According to this model, it is possible to determine the probability of employeesʹ staying in the organization or leaving it. In this model the probability of staying or leaving (E-(p.i) or 1-(p.i)) is supposed to have positive relation with "intention to leave". Descriptive-survey and field study methods are used in this research. The research population contains employees and managers of the higher education and research institute of Jihade Keshavarzi. The results indicated that the employees were not satisfied with their stay in the organization. Yet, they did not intend to leave it. The reasons of these results, which are different from dominant literature, may stem from other intervening factors, such as unemployment rate in Iran. However, the simple formula which is presented in this paper can be used as a proper instrument to find out the probability of staying or leaving of the employees to the organizationsʹ managers and human resource strategists.