عنوان مقاله :
مواجهه شغلي پرخطر در مبتلايان به ويتيليگو
عنوان فرعي :
Occupational risky exposure in vitiliginous patients
پديد آورندگان :
مقصودي پور، مريم نويسنده دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي, , , امينيان ، اميد نويسنده دانشكده پزشكي- دانشگاه علوم پزشكي تهران Aminian, omid , منصوري، پروين نويسنده Mansouri, P
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1390 شماره 6
رتبه نشريه :
فاقد درجه علمي
كليدواژه :
عوامل شيميايي , ويتيليگوي شغلي , پاراترشياري بوتيل فنل
چكيده فارسي :
مقدمه: در مطالعات مختلف پديدار شدن ويتيليگو به دنبال تماس با بسياري مواد شيميايي نشان داده شده است. اين مطالعه مواجهات پرخطر شغلي قبل از شروع بيماري را در بيماران مبتلا به ويتيليگو بررسي ميكند.
روش بررسي: در اين مطالعه مقطعي تمام بيماراني كه با ويتيليگو طي دوره 6 ماهه به درمانگاه پوست بيمارستان امام خميني مراجعه كردند مورد پرسش از نظر سن شروع ويتيليگو، شغل قبلي، شغل كنوني، مواجهات پرخطر شغلي و بيماري سيستميك انوايميون همراه، سابقه فاميلي از نظر ابتلا به ويتيليگو قرار گرفتند و برايشان آزمايشات مربوط به بيماريهاي تيروييد و ديابت داده شد. دادهها پس از جمعآوري وارد نرمافزار spss ويراست 13 شد و از آزمون آماري مجذور كاي جهت تجزيه و تحليل استفاده شد.
يافتهها: تعداد كل نمونهها 135 نفر بود، كه 23 نفر مواجهه شغلي پرخطر داشتند. شايعترين مواجهههاي شغلي پرخطر مواد ضدعفوني كننده، رنگ روغن، رنگ چاپ و سموم كشاورزي بودند. در گروه با مواجهه شغلي پرخطر، نسبت مردان به زنان به نحو معناداري از گروه بدون مواجهه شغلي پرخطر بالاتر بود. توزيع منطقه درگيري در گروه با مواجهه شغلي پرخطر در مقايسه با گروه بدون مواجهه تفاوت معناداري داشت و اندامها بيشتر درگير بودند. در گروه بدون مواجهه شغلي سن شروع بيماري به صورت معناداري پايينتر از گروه مواجهه پرخطر بود. هيچ كدام از بيماراني كه مواجهه شغلي با عوامل پرخطر داشتند، از محافظ جلدي استفاده نكرده بودند.
نتيجهگيري: شيوع نسبتاً بالاي (17 درصد) مواجهه شغلي پرخطر نشانگر فاكتور خطر بودن احتمالي مواجهه شغلي ميباشد، آگاهي از مواد شيميايي پرخطر و پيشگيري از تماس با آنها و استفاده از محافظ جلدي ميتواند در كاهش ابتلا به ويتيليگو موثر باشد.
چكيده لاتين :
Introduction: In previous studies the appearance of vitiligo following occupational exposure has been defined. This study evaluates high risk occupational exposures before the onset of disease among patients with vitiligo
Methods: All vitiliginous patients refered to dermatologic clinic of Imam Hospital, were asked about age of onset, recent and previous occupations, risky occupational exposures, autoimmune systemic disease and family history. Laboratory evaluation about diabetis melitus and thyroid disease was performed.
Results: Of 135 patients included in the study, 70 (51.85%) patients had an occupation and 65 (48.14%) were unemployed. Of 70 occupational cases, 23 (32.9%) had a risky occupational exposure. The most prevalent risky occupational exposures were exposure to detergents, oil colour, print dye and pesticides. Occupational cases were divided into two groups: with risky occupational exposure and without risky exposure. In risky occupational exposure group, the ratio of men to women was significantly higher. There was a significant difference in distribution of the disease between two groups and extremities were significantly more involved in risky exposure group. Age at onset was significantly lower in non-risky exposure group. None of the patients with risky occupational exposure used skin protction.
Conclusion: High prevalence of risky occupational exposure may indicate it as a risk factor for vitiligo. Knowledge about these risky chemicals and prevention, may reduce occupational vitiligo.
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 6 سال 1390
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان