نقش پيوندهاي روستايي- شهري در توسعه ي اجتماعي نقاط روستايي و رتبه بندي آنها براساس تشابه به راه حل ايده آل TOPSIS (مطالعه ي موردي :شهرستان قيروكارزين)

The role of rural-urban linkages in social development of rural areas and ranking villages according to Topsis Model

در دو دهه ي گذشته، توجه ويژه اي به نقش شهرهاي كوچك در توسعه ي نواحي روستايي و پايداري اين سكونتگاهها شده است. يكي از راهبردهاي توسعه ي روستايي ، توجه به نقش شهرهاي كوچك و تاثيري است كه در روستاهاي حوزه ي نفوذ خود دارند. اما جايگاه اين شهرها در استراتژي هاي توسعه ي شهري ، نسبت به شهرهاي بزرگ ، كمتر مورد توجه بوده است. بنابراين ، توسعه و تقويت شهرهاي كوچك علاوه بر اين كه جز اهداف تمركز زدايي بوده و باعث توسعه ي ناحيه اي مي شود؛ با ارايه ي امكانات و خدمات مختلف شهري به روستاهاي حوزه ي نفوذ، بـاعث حفظ روابط ارگـانيك بين شهر و روستا و ثبات جمعيت روستايي و بـالطبع كـاهش مشكلات شهرهـاي بزرگ مي شوند. در اين پژوهش با رويكردي جغرافيايي به بررسي توسعه ي اجتماعي پرداختيم . ادبيات توسعه ي اجتماعي، نحوه ي انتخاب شاخص ها و ارزيابي آنها مورد بحث قرار گرفته و در ادامه با استفاده از مدل TOPSIS ، به رتبه بندي روستاها از لحاظ توسعه ي اجتماعي پرداختيم. شهرستان قيروكارزين به عنوان نمونه، براي اين پژوهش انتخاب شد. با استفاده از مطالعات پيمايشي و نمونه گيري 14 روستا و 200 خانوار در 3 دهستان شهرستان قيروكارزين ، به عنوان جامعه ي نمونه، به كار گرفته شده است. روش شناسي تحقيق ، توصيفي – تحليلي است و طراحي شاخص ها در مقوله ي اجتماعي توسعه تنظيم گرديده است. نتايج به دست آمده حاكي از آن است كه در بيشتر شاخص هاي اجتماعي ، بين ميزان ارتباط شهر با روستا و توسعه ي اجتماعي آنها، رابطه ي معنا داري وجود داشته است. سطح بندي توسعه ي اجتماعي نيز نشان مي دهد كه دو روستاي پوزه هزار قدمي و دشتشور، بيشترين ميزان توسعه، روستاهاي ده به، سمنگي و ريكان سطح توسعه ي متوسط و 9 روستاي شاه محيط، شهرك قلات، عروسك، كردشول، كرديل، كماسيج، مبارك اباد، نه تن، نهويه در پايين ترين سطح قرار دارند.

In the past two decades, special attention has been paid to role of small towns in rural settlements development and sustainability. Considering the influence of small towns on their hinterlands is one of the strategies for rural development. But the position of small towns in an urban development strategy has been considered less than large cities. Therefore, developing and strengthening small towns can lead to decentralization and regional development, maintaining organic relations between urban and rural regions, stability of rural populations and reducing the problems of big cities. In this study we will investigate the social development with a geographical approach. Available literature on social development are studied, indicators selected and finally, using the TOPSIS model, we have ranked the rural social development in a case study. Fourteen villages and 200 families in Ghir-Karzin Township were chosen as our case study. The methodology used was descriptive-analytical and indexes were chosen according to the social aspects of rural development. Our study shows that for most indexes a correlation exist. Also Grading social development shows that two villages (Pouze Hezar Ghadami and Dasht Shor) have been most developed. Three villages had average development and 9 villages had minimum development