بررسي اثر روشهاي مختلف فيكساسيون بر مقاطع بافتي كبد خرگوش نژاد داچ(Oryctolagus cuniculus)

Evaluation of current fixatives effects on cryosections of liver tissue of Dutch rabbit (Oryctolagus cuniculus)

انسجام ساختار يك بافت جانوري بستگي زيادي به نظم و ترتيب و آرايش مولكولهاي پروتييني آن دارد. اجزاي اصلي كه در ساختمان بافت شركت دارند شامل: ليپوپروتيين‌ها، گليكوپروتيينها و پروتيينهاي گلبولي مي‌باشند كه در مطالعات بافت‌شناسي بايد توسط مواد پايداركننده فيكس شوند. خوشبختانه اكثر فيكساتيوها شكل و مكان قرارگيري پروتيينهاي پلي نوكليوتيدي و مواد موكوسي را حفظ مي‌كنند. بسياري از روشهاي ايمونوليبلينگ بعلاوه رنگ آميزي‌هاي رايج به راحتي در برشهاي انجمادي با سرعت بسيار بيشتري قابل اجرا مي‌باشند. ضمن اينكه اين روش باعت وارد آمدن كمترين آسيب به مناطق آنتي زنيك مي‌گردند. بنابراين واكنش آنتي ژن-آنتي بادي هنگام ايمونو ليبل كردن پروتيينها در حداكثر ميزان خود انجام مي‌شود. با اين وجود برش‌هاي انجمادي معمولاٌ به تنهايي نمي‌توانند ساختمان بافت را به حدي حفظ كنند كه براي استفاده در تشخيص يا فعاليت‌هاي تحقيقاتي مناسب باشد. بنابراين بايد به روشي دست يافت كه علاوه بر حفظ كيفيت بافت از كيفيت ليبلينگ خوبي نيز برخوردار باشد. استفاده از يك فيكساتيو شيميايي قبل يا بعد از انجام برش انجمادي اولين انتخاب براي افزايش كيفيت بافت به منظور ايمونوليبلينگ مي‌باشد. با اين حال گزارشات كمي در خصوص تجزيه و تحليل طبقه‌بندي شده مزايا و معايب مواد شيميايي مختلف در نگهداري و حفظ برشهاي انجمادي وجود دارد. هدف اين مطالعه تعيين اثر پايدار كننده هاي رايج، بر برش هاي انجمادي است. سه نوع ماده پايدار كننده شيميايي يعني استون، فرمالين و پارا فرمالدييد براي تاثيرشان بر برش‌هاي انجمادي كبد مورد ارزيابي قرار گرفتند. نمونه‌هاي مورد استفاده براي ارزيابي استون، بدون پايدارسازي برش‌گيري شدند. سپس به مدت 10 دقيقه با استون پايدار شدند. بافت‌هاي پايدار شده با فرمالين و پارا فرمالدييد پس از 48 ساعت، مورد برش‌گيري انجمادي قرار گرفته، با هماتوكسيلين و ايوزين رنگ آميزي شده و با ميكروسكپ نوري مورد مطالعه قرار گرفتند. نتايج بافت هاي پايدار شده در پارافرمالدييد از نظر حفظ كيفيت ساختاري بافت و كيفيت رنگ آميزي، در مجموع اختلاف معني‌داري وجود دارد (P?005) بهتر از فرمالين و استون بود. براي پايدارسازي برش هاي انجمادي در ميان انواع پايداركننده هاي، پارافرمالدييد انتخابي بهتر از فرمالين يا استون، در رنگ آميزي هماتوكسيلين و ايورين و در سطح ميكروسكوپ نوري مي باشد.

Cryosectioning has gained prominence in comparison to classical fixation, processing and paraffin wax embedding of tissue blocks, since many immunolabelling procedures, as well as routine hematoxylin and eosin (H&E) stains, can be performed on cryosections. However, in this method, the tissues would not be preserved for long time. Therefore, choosing and using of a chemicalfixator, which give the best results can be useful for solving the problem. The aim of this study is determination of current fixator effects on cryosections. For this reason, three kinds of current chemical fixatives substances such as acetone, formalin, and formaldehyde were evaluated for their effects on liver cryosections. Samples which used for acetone evaluation, were cut without fixation. But they were fixed for 10 minute after sectioning. Formalin and paraformaldehyde fixed samples were cut after fixation. All sections were stained by hematoxyline and eosin and were studied by light microscope. Paraformaldehyde fixed samples had better results in both preservation and staining quality rather than other fixatives. So, we concluded that for fixation of cryosections, paraformaldehyde is the best choice among formalin or acetone for H&E staining in light microscopy level.