عنوان مقاله :
اثربخشي درمان مبتني بر دلبستگي بر علايم افسردگي در دختران داراي مشكلات دلبستگي
عنوان فرعي :
Effect of attachment-based therapy on depression symptoms in girls with attachment problems
پديد آورندگان :
جهان بخش، مرضيه نويسنده * كارشناس ارشد روانشناسي، دانشگاه اصفهان، دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي، گروه روانشناسي Jahanbakhsh, M , اميري، شعله نويسنده دانشيار، گروه كودكان با نيازهاي خاص، دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ايران. Amiri, Shooleh , بهادري، محمدحسين نويسنده دانشگاه اصفهان, Bahadori, M.H , مولوي، حسين نويسنده استاد، گروه روانشناسي، دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ايران. Molavi, Hossein , جمشيدي، آذر نويسنده Jamshidi, Azar
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1390 شماره 20
كليدواژه :
سبك دلبستگي ناايمن , مشكلات دلبستگي , درمان مبتني بر دلبستگي , افسردگي , Insecure attachment style , depression , Attachment-based therapy , سبك دلبستگي ايمن , Secure attachment style , attachment problems
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: ماهيت پيچيده مشكلات عاطفي كودكان به كارگيري درمانهاي جديد را ايجاب ميكند. پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي درمان مبتني بر دلبستگي بر علايم افسردگي دانشآموزان دختر دوره ابتدايي با مشكلات دلبستگي انجام شد.
مواد و روشها: اين پژوهش يك طرح آزمايشي پيشآزمون- پسآزمون و پيگيري با گروه شاهد بود. نمونه هدف 34 نفر بودند كه از بين 388 نفر از دانشآموزان مقطع دوم و چهارم ابتدايي شهر اصفهان انتخاب شدند كه بيشترين نمره را در مشكلات مربوط به دلبستگي و علايم افسردگي به دست آوردند. ارزيابي با استفاده از پرسشنامه مشكلات دلبستگي Randolph (RADQ يا
Randolph attachment disorder questionnaire) و فرم سلامت روان كودكان انتاريو انجام شد. مادران در 10جلسه گروهي درمان مبتني بر دلبستگي شركت كردند و تاثير آن بر ميزان افسردگي كودكانشان طي دو مرحله پسآزمون و پيگيري سه ماهه بررسي شد. نتايج حاصل از پژوهش با استفاده از نرمافزار 16SPSS و به كمك آمار توصيفي و استنباطي مورد ارزيابي قرار گرفت.
يافتهها: از آن جا كه كسب نمره بيشتر در علايم اختلال افسردگي نشان از شدت علايم دارد، ملاحظه ميشود كه ميانگين نمرات افسردگي گروه مداخله در مرحله پسآزمون و پيگيري نسبت به گروه شاهد به ميزان معنيداري پايينتر است (05/0 < P). ميزان كاهش علايم افسردگي گزارش شده توسط آزمودنيها در مرحله پسآزمون 38/0 و در پيگيري سه ماهه 50/0 بود.
نتيجهگيري: درمان مبتني بر دلبستگي در كاهش علايم افسردگي دختران داراي مشكلات دلبستگي موثر بود و پايبندي مادران به تداوم روشهاي درماني باعث بهبودي بيشتر در مرحله پسآزمون شد.
چكيده لاتين :
Aim and Background: Complex nature of children`s affectionate problems requires assessment and usage of modern treatments. The present study aimed to investigate the effects of attachment-based therapy on depression symptoms in girl students of primary school who had attachment problems.
Methods and Materials: This study was an empirical plan with pretest-posttest, follow up and control group. The target samples were 34 individuals of 388 second and fourth grade students of Isfahan primary school that had highest scores on attachment problems and depression symptoms. Evaluation implemented using Randolph attachment disorder questionnaire (RADQ) and Ontario mental health test. Mothers were presented in 10 group sessions of attachment-based intervention and its effects investigated in posttest and 3 months follow up on their girl`s depression symptoms. The results have been analyzed by SPSS-16 software and through descriptive and inferential statistics.
Findings: Since obtaining a higher score in depression disorder represents severity of the symptoms, it can be seen that the mean post-test and follow up scores of depression in the experimental group is significantly lower than that of the control group (P < 0/05). Reduction rate of reported depression symptoms was 0/38 in posttest and 0/50 in three months follow up.
Conclusions: The attachment-based therapy was effective to reduction depression symptoms in their girls with attachment problems and the mother`s continues attention to interventional methods showed more improvement in follow up evaluation.
عنوان نشريه :
تحقيقات علوم رفتاري
عنوان نشريه :
تحقيقات علوم رفتاري
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 20 سال 1390
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان