رنج از نگاه مولانا

Suffering from Mawlanaʹs point of view

تصور زندگي بدون رنج، تصوري است كه عقلش نمي كند تصديق؛ از اين رو، مساله رنج همواره براي انسان هاي انديشمند مطرح بوده و هر كسي به نحوي آن را تبيين كرده است. مولوي نيز به ژرفي در اين مساله انديشيده است. در اين مقاله، نظرات مولوي درباره انواع رنج، علل رنج و آثار نيكوي آن بررسي شده است. او رنج ها را به دو گروه عمده تقسيم كرده است: رنج هايي كه انسان، خود براي خويشتن فراهم مي آورد و رنج هايي كه خداوند مهربان، براي پرورش انسان، در نظر مي گيرد. مولوي رنج هاي دسته اول را ناشي از خودخواهي و ناداني انسان مي داند و آنها را مردود مي شمارد، امّا رنج-هاي گروه دوم را مي پذيرد، زيرا كه آنها از لطف خفيّ خدا سرچشمه گرفته است و آثاري نيكو در زندگي آدمي دارد.

Imagining life without suffering is certainly contrary to the common sense, hence the concept of suffering and pain has always preoccupied the mind of thinking men however differently expressed. Mawlana contemplated this idea profoundly. In this article Mawlanaʹs views on different kinds of suffering, the reasons for it, and its revelating outcome has been investigated. Mawlana divides suffering into two major groups: First the kind of suffering man himself brings upon himself, and the second is the one God the beneficent bestows on man for his perfection, and growth. He regards the first kind arising from manʹs ignorance and his egoism, hence he rejects it. However, he accepts the suffering of the second kind for they emanate from Godʹs grace with revelating outcomes in manʹs life.