تحليل عناصر زباني شعر حسين پناهي از ديدگاه سبك‌شناختي

The Analysis of linguistic elements in the poetry of Hossein Panahi from the perspective of Stylistics

سبك و سبك‌شناسي به عنوان يك علم از فنون جديد است كه در سال 1909 با اثري از بالي ـ كه از شاگردان دوسوسور بود ـ درباره سبك‌شناسي شناخته شد و رفته‌رفته مورد توجه ساير زبان‌شناسان اروپايي قرار گرفت. اين علم بعدها در ايران رواج يافته، مورد توجه صاحب‌نظران قرار گرفت. در اين پژوهش با عنوان تحليل عناصر زباني شعر حسين پناهي (1335-1383) از ديدگاه سبك‌شناختي، به تحليل ويژگي‌هاي سبكي زبان اشعار مرحوم پناهي پرداخته شده است. از جمله اين ويژگي‌ها مي‌توان به تاثير سينما و هنر بر اين آثار، زبان ويژه، وفور اسم‌هاي خاص و واژگان بيگانه و... اشاره كرد. رنگ‌ها نيز از جمله موارديست كه با بررسي آن، به ديگر ويژگي زبان شاعر مي‌رسيم. بسامد و درصد هر كدام از ويژگي‌ها در پايان بيان شده است.

Style and Stylistics is an analytical science which was recognized in 1909 by Bally, a disciple of De Saussure. Later, this science was well received in Iran by the great literary authorities. The purpose of this article is to analyze the stylistic features in the poetry of Hossein Panahi (1335-1383) such as the influence of cinema and Art on his works, his peculiar language, abundance of proper nouns and foreign words. Examination of colors also leads us to another aspect of the poet’s language. Frequency and percentage of each feature in his poetry is given at the end of the article.