شعر فارسي و انعكاس اوضاع اجتماعي به شيوه گفتگوي تمثيلي از زبان‌ گل‌ها

Persian Poetry and the Reflection of Social Conditions Based on Flowers’ Allegorical Conversations

با مطالعه موضوعي آثار شاعران، اين مهم دريافته مي‌شود كه اين آثار تصويرگر دنياي واقعيت‌ها و حقايق است و در آن زشتي‌ها و زيبايي‌هاي موجود در جامعه‌ي عصر شاعر به تصوير درآمده است. شاعران براي نشان دادن اوضاع و احوال جامعه، شگردهاي مختلفي را در شعر خود گنجانده‌اند يكي از اين شگردها استفاده از گفتگوي تمثيلي از زبان گل‌هاست به طوري كه در شعر هر شاعر كه تراوش و خودآرايي كرده، اهميت و ارزش معنايي شعر را رسانده است اين گل‌ها كه نماينده و جايگزين انسان هستند مي‌خواهند با روايات رمزي، پيام خود را منتقل سازند، هر چند اين گفتگوها باعث لذت و سرگرمي خواننده مي‌شود، اما غرض اصلي از آوردن اين گفتگوهاي تمثيلي از زبان گل‌ها، بيان انديشه‌هاي اجتماعي و اثبات و تاكيد آنهاست. اين مقاله به بررسي دو گفتگوي تمثيلي از زبان گل‌ها مي‌پردازد كه روش بررسي آن توصيفي تحليلي است با رويكرد مقايسه‌اي با گفتگوهاي تمثيلي ديگر تا برداشتي ديگر و خوانشي نو از اين اشعار را نشان دهد.

By thematic studying of poetʹs work, we realize that these are representative of real world which illustrate all aspect of writerʹs society. Poets, use different way to show their social milieu. One of this ways is use of allegory in flowerʹs language, which cause improving value of poemʹs meaning. These flowers that are substitution of human send their message in symbolic narrative. Although this interaction between flowers make reader happy, itʹs milieu goal is expressing and emphasis on social thought. This essay survey two allegorical conversation of flowerʹs language in expressive-analytical way; by comparing these conversation we have new readability of these kinds of poem.