ارتباط سلامت معنوي با نااميدي و مهارت اجتماعي نوجوانان مبتلا به تالاسمي ماژور (سال 1389)

Relationship between spiritual well-being with hopelessness and social skills in Beta-thalassemia major adolescents (2010)

زمينه و هدف: بتاتالاسمي ماژور بيماري مزمني است كه منجر به تضعيف روابط بين فردي و سلامت روان، بويژه در نوجوانان مي‌شود. مطالعات مختلف نشان داده است كه سلامت معنوي با سلامت رواني و اجتماعي مرتبط مي‌باشد. مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط سلامت معنوي با نااميدي و مهارت اجتماعي در نوجوانان مبتلا به بتا تالاسمي ماژور انجام شد. روش تحقيق: در اين مطالعه توصيفي- همبستگي، صد نفر از نوجوانان مبتلا به تالاسمي، به روش نمونه‌گيري آسان از مراكز بيماري‌هاي خاص، مركز تالاسمي بزرگسالان ظفر و درمانگاه تالاسمي بيمارستان مفيد شهر تهران در سال 1389 انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده عبارت بود از فرم انتخاب نمونه و فرم مشخصات فردي، مقياس نااميدي بك، پرسشنامه مهارت اجتماعي ماتسون و پرسشنامه سلامت معنوي. داده‌ها به روش خودگزارشي جمع‌آوري و با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (ويرايش 14) و آزمون تي، آناليز واريانس يك‌طرفه و ضريب همبستگي پيرسون در سطح معني‌داري 05/0P < تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: ميانگين نمرات نااميدي 8/3±1/6، مهارت اجتماعي 7/25±1/223 و سلامت معنوي 7/14±2/95 بود. ارتباط آماري معني‌داري بين سلامت معنوي با احساس نااميدي (005/0=P) و مهارت اجتماعي (018/0=P) در نوجوانان مبتلا به تالاسمي وجود داشت؛ اما بين مهارت اجتماعي و نااميدي ارتباط آماري معني‌داري وجود نداشت (423/0=P). نتيجه‌گيري: در نوجوانان مبتلا به تالاسمي، افزايش سلامت معنوي با افزايش اميد و مهارت اجتماعي همراه است. آگاهي از نيازهاي معنوي و تشويق براي استفاده از مداخلات معنوي و حمايت معنوي توسط پرستاران به منظور اجراي مراقبت پرستاري كل‌نگر در حين درمان ضرورت دارد. واژه‌هاي كليدي: تالاسمي بتا، كيفيت زندگي، سازگاري رواني، نوجوانان، سلامت معنوي

Background and Aim: Beta-thalassemia major is a chronic illness that can lead to poor interpersonal relationship and psychological health, particularly for adolescents. Several studies show that spiritual well-being, is associated with social and mental health. The purpose of this study was to determine relationship between spiritual well-being with hopelessness and social skills in Beta-thalassemia major adolescents. Materials and Methods: In this descriptive-correlational study, one hundred adolescents with Thalassemia were selected and entered to the study by convenience sampling from Special diseases centers, Zafar adult Thalassemia clinic and Thalassemia Clinic of Mofid Hospital of Tehran in 2010. Data were collected by self-reporting. The instruments used included: the sample selection and demographic data form, Beck hopelessness Scale, Matson social skills questionnaire and spiritual health questionnaire. Data were analyzed by statistical software SPSS (version 14) and with descriptive statistics, t- test, ANOVA, and coefficient Pearson correlation at the level P < 0.05. Results: Mean scores of hopelessness was 6.1±3.8, social skills 223.1±25.7 and spiritual wellbeing 95.2±14.7. There were statistically significant correlation between score of spiritual well-being with hopelessness (P=0.005) and social skills (P=0.018), but there were not statistical significant relationship between hopelessness with social skills (P=0.423). Conclusion: In adolescents’ thalassemia, higher spiritual health was positively associated with increased hope and social skills. Awareness of spiritual needs and encouraging for use of spiritual intervention and spiritual support by nurses is necessary in order to holistic nursing care during treatment. Key Words: Beta-thalassemia, Quality of life, Adaptation physiological, Adolescents, Spiritual therapies