نقش عوامل بيومتريك در تشخيص‌هويت

Role of Biometric Factors in Identity Identification

اين ‌مقاله به‌معرفي روش‌هاي تشخيص‌هويت، كه مهم‌ترين و دقيق‌ترين آن‌ها بيومتريك است، خواهد‌پرداخت. سيستم‌هاي بيومتريك را بر اساس دو ويژگي رفتاري و فيزيولوژي بيان‌مي‌نمايند. معمولاً يك‌سيستم بيومتريك به‌كمك الگوريتم‌هاي تشخيص شاخص از ويژگي‌هاي رفتاري، يا از فيزيولوژي فرد استفاده‌مي‌كند و سپس اين‌ويژگي‌ها را به‌صورت داده‌ها ذخيره‌‌مي‌نمايد، از آن به‌عنوان سيستم بيومتريك در تشخيص‌هويت افراد استفاده‌مي‌كند. عموماً سيستم‌هايي كه بر اساس علايم فيزيولوژي عمل‌مي‌كنند از سيستم‌هاي رفتاري بسيار‌مطمين‌تراند. لذا از اين‌دو ويژگي مي‌توان هم تشخيص‌هويت و هم تاييد‌هويت را انجام‌داد. لذا ما در اين‌مقاله، فقط به‌ذكر روش‌هاي متداول و غيرمتداول بيومتريك اشاره‌مي‌نماييم و از بيان ساير جزييات موجود در هركدام كه چگونه از الگوريتم پردازش استفاده‌مي‌نمايند، خودداري‌خواهيم‌نمود و فقط به‌بيان نواقص و محاسن آن خواهيم‌پرداخت.

This article introduces procedures of identity identification including biometric procedures which is the most important and precise one. Biometric systems are characterized based on behavioral and physiological features. A biometric system usually utilizes behavioral and physiological features by means of index identification algorithms and then saves them as data for identifying identities. Generally speaking, the systems that operate based on physiological signs are more reliable than behavioral systems. These two Features can be used for identity identifications and identity authentication. Therefore, references are made to conventional and uncustomary biometric procedures in this article and further details about using processing algorithms are avoided. Indeed the main focus is on positive and negative points of biometric procedures in this article.