روش همگرايي آزمون باند، تعامل بين سرمايه انساني و بهره‌وري كل عوامل توليد در ايران

Bounds Test Approach to Cointegration: Interaction between Human Capital and Total Factor Productivity of Production in Iran

بهره‌وري كل عوامل توليد به عنوان منبع پويا و دايمي رشد اقتصادي تحت تاثير عوامل مختلفي قرار دارد؛ كه بر اساس نظريه‌هاي موجود، سرمايه انساني به عنوان يكي از مهمترين عوامل اثرگذار شناخته مي‌شود. بنابراين در مطالعه حاضر نقش سرمايه انساني در ارتقاي بهره‌وري كل عوامل توليد در اقتصاد ايران براي دوره زماني 1357 تا 1384 مورد ارزيابي قرار گرفت. در اين راستا براي سرمايه انساني دو بعد سلامت و آموزش در نظر گرفته شد و اثر آنها در كنار ساير عوامل موثر برسطح بهره‌وري بررسي گرديد. نتايج حاصل از برآورد مدل با استفاده از روش خود توضيح با وقفه‌هاي گسترده (ARDL) نشان مي‌دهد كه، متوسط سال‌هاي تحصيل نيروي كار و نسبت مخارج بهداشتي به توليد ناخالص داخلي (به عنوان جانشين‌هاي سرمايه انساني از نوع آموزش و سلامت) اثر مثبت و معني‌دار بر سطح بهره‌وري دارند. نتايج آزمون عليت نيز، وجود رابطه علي يك طرفه را ازسوي سرمايه انساني بر بهره‌وري كل عوامل توليد تاييد مي‌نمايد.

Total factor productivity of production as a dynamic and permanent source of economic growth is influenced by many factors; that based on existing theories, human capital are known as one of the most important factors. So in the present study, the role of human capital in promoting the total factor productivity of production in Iran’s economy for the period 1978 to 2005 were evaluated. Thus for human capital two dimensions of education and health and their effects along with other variables on productivity level were exerted and assessed. The results of estimate the model by using Auto Regressive Distributed Lag (ARDL) Method shows, the labor average years of schooling and the ratio of health expenditure on gross domestic product(GDP) (as the successors of human capital) have significant and positive effect on productivity level. Also the results of causality test confirm the existence of a unidirectional causal relationship between human capital and productivity