مطالعه رابطه آلودگي هوا و رشد اقتصادي كشورهاي صادر كننده نفت

Relationships between Co2 Emissions and Economic Growth: the Case of OPEC

پژوهش حاضر با تكيه بر نظريه هاي اقتصادي و با استفاده از روش داده هاي تلفيقي، شواهد تجربي آلودگي محيط زيست و رشد اقتصادي كشورهاي عضو اوپك را بررسي مي كند. براي اين منظور، با استفاده از داده هاي (دوره زماني 1960 تا 2005) دي اكسيد كربن سرانه به عنوان شاخص آلودگي و توليد ناخالص داخلي سرانه به عنوان شاخص رشد اقتصادي، فزضيه زيست محيطي كوزنتس آزمون مي-شود. نتايج نشان مي دهند كه در مراحل اوليه ي رشد اقتصادي اين كشورها آلودگي هوا افزايش يافته-است. افزايش درآمدهاي كشورهاي اپك عمدتاً ناشي از صادرات نفت و گاز بوده است. بنابراين، در بدو امر، افزايش درآمد با تخريب زيست محيطي همراه بوده است. اما، با تداوم رشد و واردات تكنولوژي هاي كمتر آلاينده كيفيت زيست محيطي اين كشورها بهبود يافته است. بنابراين فرضيه زيست-محيطي كوزنتس در اين كشورها صادق مي باشد.

This research investigates the existence of relationships between economic growth and carbon emissions in the Organization of Petroleum Exporting Countries (OPEC) for the period of 1960 to 2005. A model relating economic growth and carbon emissions is used to examine the eventual existence of Environmental Kuznets Curve (EKC) hypothesis. To test our hpothesis, the econometric panel data approach is employed. The results indicate that there is a positive relationship between gross domestic product and CO2 emissions. And, with persistence of economic growth this relationship becomes negative. That is, the estimation has given an EKC relationship between GDP and CO2 emissions in these countrries