بررسي ارتباط بين نابرابري درآمد، مخارج آموزشي و رشد اقتصادي

The Association between Income Inequality, Education Expenditures and Economic Growth

در اين پايان نامه چگونگي ارتباط بين رشد و نابرابري درآمد در كشور ايران با در نظر گرفتن مخارج آموزشي دولت به عنوان يك عامل واسطه مورد بررسي قرار مي گيرد. براي اين منظور از يك الگوي سيستم معادلات همزمان استفاده شده است و روش حداقل مربعات دو مرحله اي به عنوان روش مناسب براي برآورد آن انتخاب شده است. داده هاي مورد استفاده در اين برآورد از نوع سري زماني و مربوط به سال‌هاي 1353 تا 1384 مي‌باشد. در سيستم معادلات مخارج آموزشي دولت و نرخ رشد اقتصادي متغيرهاي وابسته و متغيرهاي تراكم جمعيت، سرمايه انساني، مخارج آموزشي سال‌هاي گذشته دولت و نابرابري درآمد متغيرهاي توضيحي مي‌باشند. نتايج حاصل از برآورد نشان مي دهد كه متغير نابرابري درآمد با واسطه و بدون واسطه مخارج آموزشي دولت ارتباط منفي با نرخ رشد اقتصادي در ايران دارد. همچنين مخارج آموزشي دولت نيز با نرخ رشد اقتصادي رابطه منفي دارد. اما مخارج آموزشي سال‌هاي گذشته دولت با واسطه مخارج آموزشي دولت، ارتباط مثبتي را با نرخ رشد نشان مي دهد. البته اين نتيجه با توجه به اين كه اثر مخارج آموزشي سال‌هاي گذشته دولت بدون واسطه مخارج آموزشي دولت در رابطه با نرخ رشد معني دار نشده است، بايد با احتياط بيان گردد.

This paper examines the association of income inequality and economic growth with public expenditures on education as an intermediary factor in Iran. Time series data from 1974-2005 and two stage least squares (2sls) method are used to estimate a simultaneous equation system. Public expenditures on education and economic growth are dependent variables and population density, human capital, past public expenditures on education and income inequality are considered as explanatory variables in the model. The results are as follows: 1-There is a negative association between income inequality and economic growth with or without public expenditures on education as an intermediary factor. 2-Public expenditures on education are negatively associated with economic growth. 3-Although the sign of past public expenditures on education with public expenditures as an intermediary factor is positive, but the coefficient of past public expenditures on education is not significant in the growth rate equation. So a judgement can not be made about its relationship with economic growth