جمع ميان مفهوم مقدر بودن رزق با تاثير تلاش و تدبير در جلب رزق

Combination of Concept of the Sustenance Being Destined and the Influence of Attempt and Expediency in Receiving Sustenance

حقيقت مقدر بودن رزق مغايرتي با تحريض به تلاش و تدبير براي جلب رزق ندارد؛ چرا كه تلاش و تدبير انسان خود يكي از عوامل موثر در تقدير رزق از سوي خداي سبحان است. به علاوه تمام فعل و انفعالات عالم و از جمله اموري كه اختيار انسان در آنها دخيل است, مسبوق به تقدير الهي است. به نظر مي‌رسد، سرّ اين كه تاكيد ويژه اي روي مقدر بودن رزق شده است، تاثير كمتر تلاش و تدبير انسان در تقدير رزق نسبت به ساير مقدراتي است كه اختيار انسان در آن دخيل است. تقدير ويژه ارزاق از جانب خداي سبحان منبعث از حكمت‌هايي چون تنبيه توحيدي, آزمون تسليم, آزمون شكر, امداد ايماني و املا و استدراج است.

The truth emphasized by the Quran and Sunna that the sustenance is destined is not contradictory to encouragement to attempt and expediency for receiving sustenance, for manʹs effort is itself an influential factor in the sustenance being distend by the Almighty God. Another point is that despite all actions in the world- including those in which manʹs free will interferes- being destined by God, especial emphasis is made upon the sustenance being destined. Its secret seems to be the less influence of manʹs attempt upon designation of sustenance compared to other destined things in which manʹs free will interferes. The special designation of sustenance from the Almighty God is raised from some such profound wisdoms as tawhid, examining surrender, examining appreciation, strengthening faith, and chance giving.