ضرورت بازنگري و طراحي مجدد ساختار سازماني موسسات آموزشي و پژوهشي

The Necessity of Reviewing and A new Designing of Organizational Structure of Research and Educational Institutes

امروزه موسسات آموزشي و تحقيقاتي و در راس آنها دانشگاهها نقش بسيار مهمي در پيشرفت وتوسعه جوامع ايفا مي كنند. با اين وجود نظام تحقيق و آموزش در ايران با چالشهاي عديده اي مواجه است و مي بايست روند حركتي مناسبي را پيش روي خود قرار دهد تا نسبت به ايجاد انگيزه واستفاده از محققان و دانش پژوهان در داخل كشور موفق تر عمل نمايد و در واقع مانع از فرار مغزها گردد. بررسي ها،‏حاكي از آن است كه مراكز تحقيقاتي و آموزشي ،‏ به ويژه دانشگاهها و در راس آنها دانشگاه تهران به عنوان نماد آموزش عالي همچنان از كارايي و اثربخشي مطلوب برخوردار نمي باشند. در اين مقاله تلاش بر اين است كه به اجمال نشان داده شود چگونه موسسات آموزشي-تحقيقاتي و دانشگاهها به عنوان يك نظام اجتماعي پيچيده ميتوانند در تعامل پويا با ديگرنظامهاي اجتماعي عمل كنند وبا توجه به شرايط متغير محيط ،‏ به بازسازي مجدد نقش نوين خود اهتمام ورزند و مانع از بروز اختلال جدي در كاركرد خود و نيز در كاركردهاي نظام هاي پيراموني شوند. فرض اساسي اين است كه اين مهم امكان پذير نخواهد بود مگر از طريق تغيير نگرش و ايجاد تفكر نظام مند در اجزاي اساسي سيستم و پيروي از اصول برنامه ريزي استراتژيك.

Nowadays research and educational institutes, especially universities, play an important role in progress and development of communities. In spite of that, the system of research and education encounters numerous challenges and it should adopt a proper course of action to develop motivation and to employ researchers and scholars who are in Iran and work theirs way up the ladder and in fact prevent brain drain. Studies indicate that research and educational centers, particularly universities and most importantly Tehran University as symbol of higher education, do not function effectively and successfully for the present time. In this paper, it is attempted to show concisely how research and educational institutes and universities can, as a complex communal system, function in dynamic nteraction with other social systems and with regard to changing situations of environment endeavor to restructure its new role and prevent serious disorder in its performance as well as that of other approximating systems. The main supposition is that this matter will not be realized except through changing opinion, devising a systematic thought in the main parts of system, and following principles of strategic planning.