نقش عز‌ّت نفس و اضطراب امتحان در پيش بيني رضايت از زندگي دانش‌آموزان پسر داراي اختلال رياضي

The role of self-esteem and test anxiety in predicting life satisfaction in students with dyscalculia

هدف اين مطالعه، بررسي نقش عز‌ّت نفس و اضطراب امتحان در پيش بيني رضايت از زندگي دانش‌آموزان پسر داراي اختلال رياضي بود. روش اين پژوهش از نوع همبستگي است. نمونه‌ي اين پژوهش 60 نفر از دانش آموزان پسر داراي اختلال رياضي دوره‌ي راهنمايي شهرستان دليجان بودند كه از ميان دانش‌آموزان شهرستان دليجان به صورت نمونه‌گيري تصادفي مرحله‌اي انتخاب گرديدند. براي جمع آوري داده‌ها از آزمون رياضي كي مت، مقياس رضايت زندگي، مقياس عز‌ّت نفس روزنبرگ و مقياس اضطراب امتحان استفاده شد. نتايج ضريب همبستگي پيرسون نشان داد كه عز‌ّت نفس(43/0=r) و اضطراب امتحان(37/0=r ) با رضايت از زندگي دانش‌آموزان داراي اختلال رياضي رابطه‌ي معناداري دارند(001/0 > P). نتايج تحليل رگرسيون چند متغيري نشان داد كه اضطراب امتحان و عز‌ّت نفس براي پيش بيني رضايت از زندگي دانش‌آموزان داراي اختلال رياضي معنادار هستند(01/0p < ). اين نتايج بيان مي‌كند كه با افزايش سطوح عز‌ّت نفس و كاهش سطوح اضطراب امتحان، رضايت از زندگي اين دانش‌آموزان افزايش مي‌يابد.

The purpose of the present study is to determine role of self-esteem and test anxiety in predicting life satisfaction in students with dyscalculia. This research is a correlational study The research sample consisted 60 students with dyscalculia was selected from through stage random sampling among students in the Delijan city. Data were collected using the Kay-Math Mathematic Test, Self-Esteem Scale and Test Anxiety Inventory and life satisfaction Scale. The results of Pearson correlation coefficient showed that self-esteem(r=0.43) and test anxiety(r=-0.37) are related to life satisfaction in students with dyscalculia (P < 0.01). The result of enter regression showed that self-esteem and test anxiety explained 22 percent of variance of life satisfaction in students with dyscalculia. The results indicated that high levels of self-esteem and low levels test anxiety increases life satisfaction in students with dyscalculia..