رويكردي كيفي در بررسي وضعيت زيرساخت هاي تسهيم دانش در طرح جامع مالياتي كشور

A Qualitative Approach to Examining Knowledge Sharing in Iran Tax Administration Reform Program

هدف اصلي اين پژوهش، بررسي وضعيت زيرساخت‌هاي تسهيم دانش در طرح جامع مالياتي كشور است. رويكرد پژوهشي مورد استفاده، رويكرد كيفي و روش آن، مطالعه موردي است. براي نيل به هدف پژوهش، از چهار عنصر زيرساختي «رهبري و راهبرد4»، «فرهنگ»، «ساختار»، و «فنّاوري اطلاعات» استفاده گرديده است. مشاركت‌كنندگان به‌طور كلي، زيرساخت تسهيم دانش را در طرح جامع مالياتي كشور با كمي چشم‌پوشي، متوسط ارزيابي كردند. نكته بسيار قابل تامل اين است كه همه مشاركت‌كنندگان در فرايند مصاحبه، عامل «رهبري و راهبرد» را مهمترين نقطه ضعف زيرساختي تسهيم دانش در طرح جامع مالياتي كشور مي‌دانستند. «اعتماد به مديريت» و «تمركز بالا» نيز در رتبه‌هاي بعدي به‌عنوان ضعف‌هاي زيرساختي عمده، مورد اشاره قرار گرفت. براساس اطلاعات در دسترس محقق، اين نخستين پژوهشي است كه زيرساخت‌هاي تسهيم دانش در محيط طرح‌ها را مورد بررسي قرار داده است.

The paper aims to examine knowledge sharing infrastructure of "Iran Tax Administration Reform Program". The qualitative approach by using case study method was applied in this research. In order to meet the research goal, four infrastructural dimensions of knowledge sharing were studied: leadership & strategy, culture, structure, and information technology. To the authors’ knowledge, this was maybe the first paper which examined knowledge sharing infrastructure in programs environment