رفتارهاي هنري در رباعيات مولانا

Artistic innovations in RobaiyatMoulana

رباعي از قالب هاي شناخته شده شعر فارسي است كه بسياري از سخن سرايان ايراني و از آن جمله جلال الدين مولانا سرودن در اين قالب را صدها بار تجربه كرده‌اند. مولانا از ديرباز با دو اثر برجسته خود، يعني مثنوي و غزليات شمس، در كانون توجه بسياري از پژوهش‌گران ادبي بوده است و حال آن كه جهان رباعيات او نيز مانند غزليات و مثنوي، پر از تجربه‌هاي شاعرانه و هنرورزي‌هايي درنگ آميز است. اما ارزش ادبي و هنري رباعيات زير پرتو خيره كننده آثار يادشده رنگ باخته و كم فروغ گرديده است. در اين جستار برخي از انگيزش‌هاي هنري و شگردهاي ادبي مولانا در رباعيات باز نموده شده است. در نوشته‌اي ديگر اين رفتارهاي هنري بررسي و تحليل خواهد شد. منبع پژوهش در اين نوشته كليات شمس تبريزي، به كوشش دكتر توفيق سبحاني است كه در سال 1381 از سوي انتشارات قطره منتشر شده است. شمار رباعيات در اين اثر 1983 رباعي است.

Robai is awell known genrein Persian poetry which many Persian poets namely Jalal al-Din Mowlana has adapted so many times. Moulana has been the center of attention by many literary scholars with his two outstanding works that is to say Masnavi and Ghazaliat Shams. Nevertheless the world of his Robaiyat likewise is filled with poetic experiences and artistic innovations which must not be overlooked. However, the literary credit of Robaiyat is overshadowed by the above illuminating works. This article points to certain artistic motivations, and literary innovations in RobaiyatMoulana. The reference for this study has been Kolliyate Shams Tabrizi provided by TowfiqSobhani published in 1381 by Ghatreh publications. This work contains 1983 robai.