الگوي درهم تنيده سازمان يادگيرنده با رويكرد راهبردي محك زني در صنعت دانش محور

An integrated model for learning organization with strategic view benchmarking in the knowledge intensive industry

جهت گيري سازمان‌ها در مواجهه با تغييرات سريع محيط بايد به سمت بازار و يادگيري باشد. اعتقاد بر اين است كه سازمان يادگيرنده، نسبت به سازماني كه فاقد ويژگي هاي يادگيرندگي هستند، امكان توسعه و حفظ رقابت‌پذيري بيشتري دارد. با وجود آنكه پژوهش‌هاي متعددي اهميت سازمان يادگيرنده و رابطه آن را با رقابت‌پذيري نشان داده است، تاثيرات محرز دانش توجه محققان را به سمت صنعت دانش‌محور معطوف كرده است. در موسسات آموزش مداوم تايوان، كه از مصاديق سازمان‌هاي دانش‌محور هستند، مديريت تغيير از اهميت بسياري برخوردار است و در پاسخ‌گويي هم‌زمان به نيازهاي متنوع، با وجود محدوديت منابع، نقش مهمي را ايفا كرده است. مرور ادبيات پژوهش حاكي از آن است كه، با وجود توجه به روابط راهبردي و عملكرد سازماني، نقش تاثيرات محيطي ناچيز انگاشته شده است. پژوهش حاضر در صدد طراحي چارچوب مفهومي سازمان يادگيرنده بر مبناي الگوي پراژگو و سوهال است، تا حلقه مفقوده روابط راهبرد- عملكرد- محيط را توصيف كند. به منظور محك‌زني و سهولت ادراك رابطه سازمان يادگيرنده و نظام آموزش مداوم، الگوي درهم تنيده اي تحت عنوان «هرم سازمان يادگيرنده» معرفي شده است. سرانجام اين طور نتيجه‌گيري شده است كه سازمان يادگيرنده بهترين راه حل براي جبران نقصان برنامه‌ريزي صنعت دانش‌محور است.

Facing such a fast-changing environment, an organization should be more market-driven and learning oriented. It is believed that a learning organization (LO) is apt to develop and maintain its own competitiveness rather than that without learning ability. Even though many studies have been addressing the importance of LO and the plausible relationship with competitiveness, the incoming impacts of knowledge have force them to focus attentions on knowledge-intensive industry (KII). Managing change is the high priority for continuing education institutes (CEIs), one of KII in Taiwan, coping simultaneously with diversified market needs and limited resources. Prior literatures, however, concerned with strategy- performance relationship have been oversimplified the contextual effects. Therefore, this study decides to develop a conceptual framework with an adaptation of Prajogo and Sohal’s model to describe the missing linkage in context of environment-strategy-performance (ESP). To serve as benchmarking, we further introduce an integrated model named ‘the Learning Organization Pyramid’ (LOP) for facilitating a good understanding of LO and CE system. This study finally concludes that a LO would be the best solution for KII to bridge the gap in terms of system planning.