بررسي تاثير عفونت حاد گوش مياني بر گسيل هاي صوتي گوشي گذرا راهنماي باليني جهت آگاهي از سير درمان بيماري

The Effect of Acute Otitis Media on Transient Otoacoustic Emissions A Clinical Guide to Successful Treatment Course

مقدمه و هدف: عفونت حاد گوش مياني (AOM) شايع ترين علت آسيب شنوايي اكتسابي را تشكيل مي دهد كه بروز آن رو به افزايش مي باشد. در كودكان خردسال تشخيص اين عارضه محدود به آزمون هاي اتوسكوپي و تمپانومتري مي باشد؛ چرا كه امكان ارزيابي عملكرد سيستم شنوايي از طريق اديومتري اصوات خالص (به دليل عدم توانايي كودك جهت همكاري در آزمون) فراهم نمي باشد. از اين رو استفاده از آزمون گسيل هاي صوتي گذراي گوشي (TEOAE) در اين گونه موارد بسيار مفيد مي باشد. هدف از انجام اين مطالعه بررسي قابليت آزمون TEOAE در ارزيابي سير درمان كودكان مبتلا به AOM بود. روش كار: طي يك مطالعه مقطعي تحليلي تعداد 32 كودك 2 تا 5/4ساله (از هر دو جنس) مبتلا به اوتيت مياني حاد مورد بررسي قرار گرفتند. ارزيابي هاي تمپانومتري وTEOAE براي كليه اين كودكان انجام پذيرفت. جهت آگاهي از محدوده طبيعي پاسخهاي TEOAE در افراد مورد مطالعه تعداد 32 كودك نيز تحت عنوان گروه كنترل در نظر گرفته شدند. ميزان تكرارپذيري و نسبت سيگنال به نويز TEOAE بيماران مبتلا به AOM در مراحل قبل و دو هفته و 6 هفته بعد از دوره درماني در محدوده فركانسي 5000-1000 هرتز با يكديگر مقايسه گرديد. تجزيه و تحليل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS 16 و آزمون هاي آماري مناسب صورت پذيرفت. نتايج: شاخص هاي TEOAE (ميزان تكرارپذيري و نسبت سيگنال به نويز) در كودكان AOM به ويژه در فركانس هاي بالا تحت تاثير قرار گرفته بودند. شاخص هاي TEOAE افزايش معناداري را در حالت 6 هفته بعد از دوره درماني در مقايسه با وضعيت هاي قبل و دو هفته بعد از درمان گوش نشان دادند (01/0 > P). بين ميانگين پاسخ هاي TEOAE در كودكان AOM در حالت شش هفته بعد از درمان نسبت به تكرارپذيري پاسخ هاي كودكان سالم تفاوت معناداري وجود نداشت (05/0 < P). نتيجه نهايي: نتايج اين مطالعه حاكي از بهبود شاخص هاي تكرارپذيري و نسبت سيگنال به نويز TEOAE در مراحل مختلف درماني افراد مورد مطالعه بود. از اين رو بهره گيري از اين آزمون مي تواند به عنوان يك روش مفيد در مونيتورينگ درماني كودكان مبتلا به عفونت حاد گوش درنظر گرفته شود.

Introduction & Objective: Acute otitis media (AOM) is the most common causes of acquired hearing loss in children with increasing incidence. In young children the diagnosis is restricted to otoscopy and tympanometry whereas evaluation of the auditory function is impossible due to noncompliance during pure tone audiometry. For this purpose, measurement of otoacoustic emissions, especially transient evoked ones (TEOAEs), can be applied. The aim of this study was to evaluate the effect of AOM on TEOAEs in young children before and after treatment course. Material & Methods: In an analytic, cross-sectional design, 42 young children with AOM, both sexes, aged 2 to 4.5 years were evaluated through tympanometry and transient otoacoustic emissions (TEOAEs). TEOAEs signal to noise ratio (SNR) and reproducibility of AOM patients were compared before, two weeks and six weeks after the treatment course. Then AOM responses were compared with an age-matched control group. The results were analyzed using SPSS 16. Results: Our findings revealed that TEOAE parameters in AOM subjects were the most affected on highest frequencies. Significant changes of TEOAE parameters were found 2 weeks after the treatment with further improvement 6 weeks after the treatment course (P < 0.01). The mean differences in TEOAE responses in AOM children 6 weeks after the treatment and the control group were not meaningful (P > 0.05). Conclusion: The results of this study suggest that there was an improvement in TEOAE SNR and band reproducibility in serial TEOAEs measurements. Thus,application of TEOAEs is a beneficial method to follow up medical treatment in young children with AOM.