نقش مولفه هاي دانش در رشد ارزش افزوده بخش كشاورزي ايران

Role of Knowledge Components in Value Added Growth of Agriculture Sector in Iran

با توجه به رشد روزافزون جمعيت و افزايش تقاضا براي مواد غذايي و همچنين، با توجه به محدوديت هاي عوامل توليد، بر اساس مدل هاي رشد درون زا، بهترين راه افزايش عملكرد در هكتار بخش كشاورزي عبارت است از توجه به فعاليت هاي تحقيق و توسعه، جذب سرريز تحقيق و توسعه شركاي تجاري، و افزايش هزينه هاي آموزش و ترويج. از اين رو، مطالعه حاضر به بررسي تاثير انباشت هزينه هاي تحقيق و توسعه داخلي و خارجي، انباشت هزينه ترويج و آموزش و عوامل سنتي توليد بر رشد ارزش افزوده بخش كشاورزي طي سال هاي 1347 تا 1386 مي پردازد. نتايج مطالعه بيانگر تاثير اندك انباشت تحقيق و توسعه داخلي و همچنين، معني دار نبودن ميزان تاثير انباشت تحقيق و توسعه خارجي بر رشد ارزش افزوده بخش كشاورزي است؛ تاثير ضريب متغير انباشت هزينه ترويج و آموزش كشاورزي بر رشد ارزش افزوده اين بخش نيز معني دار نيست، در حالي كه ضريب متغيرهاي سنتي توليد (انباشت سرمايه مادي و نيروي كار) معني دار است.

In respect to the increasing population growth and the increase in food demands as well as the constraints of production factors, according to the endogenous growth models, the best way towards increasing the yields per ha in the agriculture sector is to pay attention to R&D activities, attract the R&D spillovers from the commercial partners, and increase the education and extension expenditures. So, this study examines the impacts of the accumulation of domestic and international R&D expenditures, accumulation of extension and education, and traditional production factors on the value added growth of the agriculture sector in Iran during 1968-2007. Study results indicate low impact of the domestic R&D accumulation and also insignificant impact of the foreign R&D accumulation on the value added growth of the agriculture sector. Moreover, the coefficient impact of the variable “accumulation of agricultural extension and education expenditures” on the value added growth of the sector is not significant as well, while that of the traditional production variables (ie. accumulation of physical and labor capital) is significant.