بررسي تنوع ژنتيكي ميگوي سفيد (Metapenaeus affinis) درسواحل خليج فارس (استان خوزستان) با استفاده از نشانگرهاي ريز ماهواره اي

Genetic variation of Metapenaeus affinis in persian Gulf coastal waters using microsatellite markers

به منظور مطالعه تنوع ژنتيكي جمعيت هاي ميگوي سفيد (Metapenaeus affinis) در سواحل خليج فارس با استفاده از روش ريزماهواره، 60 نمونه از بافت عضله شناي ميگو، از مناطق بحركان و ليفه -بوسيف استان خوزستان در پاييز 1386 جمعآوري شد. DNA ژنومي نمونهها به روش استات آمونيوم استخراج و سپس كميت و كيفيت DNA استخراج شده با استفاده از روش اسپكتروفتومتري و الكتروفورز ژل آگارز 1 درصد تعيين شد. واكنش PCR با استفاده از 5 جفت آغازگر ريزماهواره انجام گرفت. محصول PCR با استفاده از ژل پلي آكريل آميد 8 درصد الكتروفورز و با رنگ آميزي نيترات نقره مشاهده گرديد. مقدار فراواني آللي، تعداد آلل‌هاي واقعي و موثر، هتروزايگوسيتي مشاهده شده و مورد انتظار، ميزان شباهت و فاصله ژنتيكي، تعادل هاردي- واينبرگ، مقادير Fst وRst و جريان ژني براساس آزمون AMOVA با استفاده از نرم افزار ژنتيكي Gene Alex وPop Gene محاسبه گرديد. نتايج بدست آمده از اين بررسي نشان داد كه هر 5 جايگاه ريزماهواره‌اي بررسي شده پلي مورف بودند. ميانگين تعداد آلل مشاهده شده و موثر بترتيب 7 و 7/3 بود و ميانگين هتروزايگوسيتي مشاهده شده و مورد انتظار بترتيب 27/0 و 66/0محاسبه شد. در بررسي تعادل هاردي- واينبرگ مناطق بحركان و ليفه -بوسيف در تمامي جايگاه‌هاي مورد بررسي خارج از تعادل هاردي- واينبرگ بودند. براساس تست AMOVA ميزان Fst وRst و جريان ژني(Nm) بين مناطق مورد بررسي بترتيب 107/0، 372/0 و 092/2 بود. بيشترين فاصله ژنتيكي بين مناطق نمونه‌برداري شده، 561/0 و كمترين شباهت ژنتيكي 571/0 بود. با توجه به نتايج بدست آمده و وجود تفاوت ژنتيكي بين نمونه‌ها، مي‌توان عنوان نمود كه جمعيت واحدي از ميگوي سفيد در مناطق مورد بررسي وجود نداشته و بطور كلي دو گروه ژنتيكي متفاوت در مناطق بحركان و ليفه- بوسيف زيست مي‌كنند.

Genetic diversity of Metapenaeus affinis population from the northern coasts of the Persian Gulf (Bahrakan, Lifeh-Boosiaf) was studies using microsatellite markers. During September to October 2007, 60 samples of pleopods tissue of the shrimp were taken and genomic DNA was extracted by acetate method. PCR was performed on microsatellite primers. To measure fragment size, samples were run on an 8% polyacrylamid gel. For each microsatellite locus, using genetic software, Pop Gene and Gene Alex, allele frequency, real and expected heterozygosity, Fst and Rst and other relevant factors were measured. Of the obtained 5 paired microsatellite primers, all were polymorphic. The mean observed and effective alleles number was 7 and 3.67, respectively and also the mean observed and expected heterozygosis was 0.27 and 0.66, respectively. It was also seen that specimens from all regions were not in Hardy-Weinberg Equibrium in all of the loci. Based on the analysis of molecular variance (AMOVA) Fst, Rst and Nm were 0.107, 0.372 and 2.092, respectively. The highest genetic distance was 0.571 and the lowest was 0.561. The present study showed that two different populations of Metapenaeus affinis are living in the Bahrakan and Lifeh-Boosiaf region northwest coasts of the Persian Gulf.