گوشه‏اي از عنايات و توجهات خداوند به بندگان خويش

جانبٌ من الطاف الله تعالي بعباده

اين مقاله شرحي بر مناجات‏المريدين امام سجاد عليه‏السلام است. در اين فراز از مناجات، حضرت به معرفي خداجوياني مي‏پردازند كه هدفشان نيل به قرب الهي است. در اين مسير پرفراز و نشيب، داشتن الگو و راهنماي سير و سلوك براي نيل به كمال ضروري است. علاوه بر اين، شناسايي و توجه به عنايتي كه خداي متعال به سالك راه خويش نموده، لازم است. عنايت و لطف خداي متعال همواره بر حق بندگان است، اما دريغ از اندكي توجه به عنايت الهي. انسان گاهي اوقات حتي نسبت به سپاس از محبت و الطاف پدر و مادر و دوستان و همسر خويش غافل مي‏شود. سرّ شكرگذاري از خداوند در كنار والدين در قرآن، اين است كه انسان را سپاسگزار بار آورد. امام عليه‏السلام در ادامه به بيان تدبيرهاي خداوند براي جذب انسان‏هاي غافل مي‏پردازند.

The present paper offers an explanation of Imam Sajjadʹs Munajat al-Muridin (whispered conversation of the devotees). In this part of Munajat (whispered conversation), Imam Sajjad (peace be upon him) describes God-seeking servants whose aim is attainment of nearness to God. In this course which is full of ups and downs, it is necessary to have a model and a guide which shows the way in the spiritual journey to achieve perfection. Furthermore, it is necessary for one to recognize and realize the kindness shown by the Most High God to the wayfarers of His path. Godʹs grace and kindness to servants of God are continual. However, man is remiss in remembering Godʹs favors. Some neglects giving thanks even to their parents, friends, and spouse for their love and kindness. The reason why thanksgiving to God and thanksgiving to parents are mentioned next to one another in the Holy Quran is to train man how to be tanksful. Finally, Imam Sajjad (peace be upon him) explains the measures taken by God for attracting the remiss towards Him.