مدرنيته محل تضارب آرا

Modernity as a Media for Exchange of Thoughts

مدرنيته با گسستي معرفت شناسانه از قرون وسطي، جهان‌بيني جديدي براي نوع بشر فراهم ساخت. در همين راستا اين نوشتار به دنبال بررسي پارادايم مدرنيته بر اساس چند تحول اساسي است كه از جمله مي‌توان به رنسانس، پروتستانيسم، انقلاب روشنگري، انقلاب فرانسه و انقلاب صنعتي اشاره كرد. پارادايم مدرنيته بر مبناي اين تحولات اساسي، درصدد ايجاد شيوه زيست جديدي براي نوع بشر بود. به گونه‌اي كه اين شيوه زيست جديد بتواند، سعادت، رفاه و رهايي انسان را تضمين كند. اما علي‌رغم دستاوردهاي مثبت آن، بعضي از انديشمندان پارادايم مدرنيته را به شيوه‌هاي مختلف نقد كرده‌اند. در راستاي بررسي اين انتقادات، مقاله حاضر دو نكته مهم را مطرح مي‌نمايد: نكته اول اينكه، ايده منتقدين مدرنيته را از متفكرين كلاسيك تا مكتب فرانكفورت و منتقدين پست مدرن مورد تجزيه و تحليل قرار مي‌دهد. در نكته دوم نيز، تلاش مي‌شود تا باورهاي آن دسته از انديشمندان را كه به «گذار» از مدرنيته، و متفكران باز انديشي چون هابرماس، گيدنز و جيمسون را كه به «تداوم» در مدرنيته اعتقاد دارند مورد تجزيه و تحليل قرار گيرد.

According to Gaston Bachelard (science philosopher) modernity with its epistemological detachment form that of medieval era developed a new world view for human kind. With this in mind, in this article it is tried to investigate the modernity paradigm based on a few fundamental development including renaissance, Protestantism, intellectual revolution, French and industrial revolution. With these developments, modernity paradigm had promised to set up a new way of life for humanity which would guarantee welfare and happiness for all. However, in spite of its achievements some social scientists have criticized modernity paradigm for failure to fulfill fully its pronounced desired ends. Thus, two main objectives in this article are: investigation of thoughts on modernity paradigm from classic to post modern critics; 2) inquiry into the thought of those scholars believing in transition for modernity and those holding the view of persistent modernity. In the second part of this paper the perspective of two groups of scientists such as post- modernists and revisionists such as Habermas, Gidens and Jimson will be the subject of argument.