تاثيرانگيختگي(باارايه مولفه هاي انگيزشي تماشاگر و موسيقي)براجرا و يادگيري يك مهارت مداوم (دريبل بسكتبال)

The Effect of Arousal by Audience and Music as Motivational Factors on Learning and Performance of ContionuousSkill Basketball Dribbling

هدف از پژوهش حاضر، بررسي تاثير انگيختگي با حضور مولفه هاي انگيزشي تماشاگر و موسيقي و مقايسه اين مولفه ها بر اجرا و يادگيري مهارت مداوم دريبل بسكتبال بود. به اين منظور 36 دختر سالم غيرورزشكار با ميانگين و انحراف استاندارد سن 23/2 ± 8/21 سال، قد 19/6 ± 4/163 سانتي متر، وزن 13/10 ± 5/57 كيلوگرم، به صورت تصادفي به سه گروه تماشاگر (12 نفر)، موسيقي (12 نفر) و كنترل (12 نفر) تقسيم شدند. برنامه تمرين در مرحله اكتساب شامل دريبل از بين موانع بسكتبال هريسون به مدت 6 هفته تمرين بود كه هر هفته سه جلسه و هر جلسه 30 ثانيه با حضور مولفه هاي انگيزشي در گروه هاي مجزا برگزار شد. امتياز آزمون دريبل بسكتبال در هر جلسه ثبت و سپس پس آزمون گرفته شد و در نهايت بعد از دو هفته بي تمريني آزمون يادداري در شرايط يكسان و پس از 24 ساعت آزمون انتقال مشابه شرايط واقعي مسابقه و با حضور تمام مولفه ها (موسيقي و تماشاگر) به عمل آمد. از شاخص ضربان قلب استراحت جهت همساني سطح پايه انگيختگي در آزمودني ها استفاده شد. نتايج با استفاده از آزمون آماري آناليز واريانس يك سويه، آناليز واريانس با اندازه گيري هاي مكرر و آزمون تعقيبي بن فرني تجزيه وتحليل شدند. نتايج نشان داد كه در هر سه گروه يادگيري مهارت در مرحله اكتساب پيشرفته داشته است. همچنين تفاوت معني داري در امتياز مهارت دريبل بسكتبال بين سه گروه در مرحله اكتساب مشاهده شد (0001/0 = P) كه اين تفاوت به نفع گروه كنترل بود، يعني گروه هاي انگيزشي تماشاگر و موسيقي عملكرد ضعيف تري در پس آزمون مرحله اكتساب نشان دادند. اما در آزمون يادداري و انتقال، نتايج به سود گروه موسيقي و تماشاگر بود. به اين صورت كه در آزمودن يادداري گروه تماشاگر بيشترين امتياز را كسب كرد و در آزمون انتقال دو گروه موسيقي و تماشاگر امتياز بيشتر و معناداري از لحاظ آماري نسبت به گروه كنترل به دست آوردند (0001/0 = P).

The aim of this study was to survey the effect of arousal by the presence of audience and music and their comparison on learning and performance of basketball dribbling. Subjects were 36 healthy and non-athlete girls (mean and SD of age 21.8±2.23 years, height 163.4±6.19cm and weight 57.5±10.13kg) were divided into three groups of audience (n=12), music (n = 12) and control (n = 12) randomly. Training protocol in the acquisition stage included basketball dribbling of Harrison test for 6 weeks, 3 sessions per week, and 30 seconds per session with the presence of motivational factors in separate groups. Score of dribbling test was record per session, then posttest was carried out and finally after two weeks of detraining, retention test was performed in the same condition and transfer test like the real condition of competitions (with the presence of music and audience) was performed 24 hours later. Rest heart rate index was used to maintain the subjects in the same level of arousal. To analyze the data, one-way ANOVA test, ANOVA with repeated measures and Bonferroni post hoc test was used. Results showed that all groups improved their skill learning in the acquisition stage. Also, there was a significant difference in basketball dribbling scores among the groups in the acquisition stage (p=0.0001) and this difference was higher in the control group (i.e. audience and music groups had weaker performance in the posttest of acquisition stage). But in retention and transfer tests, music and audience groups were at an advantage; audience group achieved the highest scores in retention test and music and audience groups gained higher significant scores than control group in transfer test (p=0.0001).