كاربرد رويكرد چندمتغيره در استعداديابي بازيكنان فوتبال زير 16 سال

Application of Multivariate Approach in Talent Identification of Soccer Players Under 16 Years Old

استعداديابي، فرايندي است كه از طريق آن افرادي كه بيشترين اميد براي موفقيت آنها در آينده وجود دارد، شناسايي مي-شوند. هدف از تحقيق حاضر بررسي كاربرد يك رويكرد چندمتغيره در استعداديابي بازيكنان نوجوان رشته ورزشي فوتبال بود. جامعه تحقيق عبارت بود از كليه فوتباليست هاي 12 تا 16 ساله استان تهران. يك مجموعه آزمون با هدف اندازه گيري عوامل رواني، تكنيكي، فيزيولوژيكي و آنتروپومتريكي روي فوتباليست هاي نوجوان در دو سطح نخبه (26 نفر) و زيرنخبه (35 نفر) به-كار گرفته شد. آزمودني ها در چهار گروه سني زير 16، 15، 14 و زير 13 سال قرار گرفتند. براي ارزيابي مهارت هاي رواني از پرسشنامه اتاوا – 3 استفاده شد. همچنين مهارت هاي تكنيكي با آزمون هاي شش گانه پيشنهادي فدراسيون فوتبال انگليس اندازه گيري شدند. آزمون هاي فيزيولوژيكي عبارت بودند از پرش ارتفاع، دراز و نشست، دو سرعت 10 متر، دو سرعت 40 متر و دو رفت و برگشت 280 متر، براي سنجش ويژگي هاي آنتروپومتريكي نيز از اندازه گيري هاي قد، وزن، شاخص توده بدني، طول ساق، طول ران، ضخامت زير جلدي چهار ناحيه بدن و درصد چربي بدن استفاده شد. روش آماري مورد استفاده براي تحليل يافته ها، تحليل واريانس چندمتغيره بود. يافته ها نشان داد كه از بين چهار دسته مقياس هاي مورد ارزيابي، مقياس هاي فيزيولوژيكي از لحاظ آماري توانايي بيشتري در تفكيك سطوح داشتند. نتايج پژوهش حاضر تفاوت معناداري بين بازيكنان نخبه و زيرنخبه در سه دسته ويژگي هاي فيزيولوژيكي، تكنيكي و رواني نشان داد. اما در ويژگي هاي آنتروپومتريكي تفاوت معناداري ديده نشد. ورزشكاران نخبه در آزمون هاي دراز و نشست، دو رفت و برگشت، دو سرعت 10متر و دو سرعت 40 متر (از آزمون-هاي فيزيولوژيكي)، دويدن با توپ، چرخيدن، سرعت، دريبل و شوت زدن (از آزمون هاي تكنيكي)، هدف گذاري، آرميدگي، مقابله با استرس، فعال سازي، تمركز، بازيابي تمركز و طرح مسابقه (از مهارت هاي رواني) تفاوت معناداري با بازيكنان زيرنخبه داشتند (05/0 P < ). اين يافته ها نشان مي دهد كه در مدلهاي استعداديابي بايد بيشتر بر مهارت هاي رواني تاكيد شود. نتيجه اينكه، يك رويكرد چندمتغيره با در نظر گرفتن تفاوت هاي سني مي تواند به طور موفقيت آميزي فوتباليست هاي نخبه را از همنوعان زيرنخبه خود در سنين نوجواني متمايز كند. پيشنهاد مي شود در فرايند استعداديابي در سنين زير 13 و 14 سال، كمتر از ارزيابي هاي فيزيولوژيكي استفاده شده و تاكيد بيشتري بر ويژگي هاي تكنيكي شود.

Talent identification is a process through which those with the highest chance to succeed in the future will be determined. The purpose of the present study was to investigate the application of a multivariate approach in talent identification of adolescent soccer players. The research population consisted of all soccer players in Tehran province aged between 12 and 16 years old. A battery of tests was applied to measure the psychological, technical, physiological and anthropometric factors in adolescent soccer players in two levels of elite (N=26) and sub-elite (N=35). Participants were divided into four age groups: U16, U15, U14, and U13. The OMSAT – 3 was used to evaluate the mental skills. Furthermore, technical skills were measured by six soccer skills tests of Football Association of England. Physiological measurements consisted of vertical jump, sit up, 10m sprint, 40m sprint and 280m shuttle run. Anthropometric characteristics were height, weight, body mass index, length of lower and upper leg, skin folds in four regions and body fat percentage. Statistical method to analyze the findings was MANOVA. The results showed that among four groups of factors, the physiological measures were statistically more capable of distinguishing the levels. The results of the present study showed a significant difference between elite and sub-elite soccer players in physiological, technical and psychological characteristics, but there was no significant difference in anthropometric attributes. There was a significant difference between elite and sub-elite soccer players in sit up, shuttle run, 10m sprint, 40m sprint, running with ball, turning, speed, dribbling, shooting, goal setting, relaxation, coping with stress, activation, focus, refocus and competition plan (P < 0.05). These findings demonstrated that there is more need to emphasize the importance of mental skills in talent identification models. In conclusion, a multivariate approach with regard to the age differences can successfully discriminate elite players from their sub-elite counterparts in adolescence period. It can be suggested that in talent identification process in ages under 13 and 14, physiological measurements are less used and technical characteristics are more emphasized.