تاثير شادي بر سلامت رواني و رضايت از زندگي؛ يك مدل روان‌شناختي از بهزيستي

The effect of happiness on mental health and life satisfaction:A psychological model of well-being

زمينه: رويكرد روان‌شناسي مثبت، تبلور تغيير در علم روان‌شناسي از صرف پرداختن به ترميم آسيب‌ها به سمت بهينه‌سازي كيفيت زندگي است. در اين بين شادي به‌عنوان يكي از زيرطبقات رويكرد روان‌شناسي مثبت از خصوصيات مثبت انسان و از نيازهاي رواني بشر است كه طي يك دهه اخير، جايگاه ويژه‌اي را در حوزه روان‌شناسي تحول، روان‌شناسي خانواده و بهداشت روان به خود اختصاص داده است. پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير شادي بر افزايش سلامت رواني و رضايت از زندگي انجام شده است. روش‌ها: در اين پژوهش توصيفي- مقطعي، 178 نفر (86 زن و 92 مرد) با ميانگين سني 16/32 سال (انحراف معيار70/5) از بين دبيران مراكز آموزش و پرورش شهرستان رامشير به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي- تصادفي انتخاب شده و مورد بررسي قرار گرفتند. براي گردآوري داده‌ها پرسش‌نامه شادكامي آكسفورد (OHQ)، پرسش‌نامه سلامت عمومي ((GHQ، پرسش‌نامه رضايت از زندگي (SWLS) و پرسش‌نامه ويژگي‌هاي جمعيت‌شناختي به كار برده شد. براي تحليل داده‌ها از روش رگرسيون چندگانه گام به گام بهره گرفته شد. يافته‌ها: نتايج رگرسيون چندگانه به روش سلسله مراتبي هم‌زمان، بيان‌گر معنا‌دار بودن نقش واسطه‌اي سلامت روان، در رابطه ميان شادي (001/0 > p) و رضايت از زندگي (001/0 > p) بود. همچنين يافته‌هاي پژوهش حاضر بيانگر تاثير شادي در افزايش سلامت رواني و رضايت از زندگي بود. نتيجه‌گيري: شادي به واسطه افزايش سطح سلامت رواني، رضايت از زندگي را در پي دارد. همچنين متغير شادي داراي اثر غيرمستقيم بر رضايت از زندگي است.

Background: Positive Psychology Approach is the manifestation of changes in psychology, from dealing with psychopathological damages to optimizing life quality. Happiness, a subset of the positive psychology, is considered to be a positive characteristic and one of human’s psychological needs. During the past decade, happiness has occupied a special place in the field of developmental psychology, family psychology and mental health. The current study aimed to investigate the effect of happiness on enhancing mental health and life satisfaction. Methods: In this cross-sectional-descriptive study, from Ramshir Education Centers 178 teachers (86 males and 92 females), selected via randomized cluster sampling. The participants’ mean and standard deviation of age were 32/16 and 5/70 respectively. All selected subjects completed Oxford Happiness Questionnaire (OHQ), General Health Questionnaire (GHQ-28), Satisfaction With Life Scale (SWLS) and Demographic Inventory. Moreover, Stepwise Multiple Regression Analysis was used for statistical analysis. Results: Results of Hierarchical Multiple Regression Analysis represented a significant intermediate role of mental health in the relationship between happiness (p < 0/001) and life satisfaction (p < 0/001). Also the findings of study demonstrated the effect of happiness on enhancing mental health and life satisfaction. Conclusion: Happiness positively affects life satisfaction through increasing mental health. Moreover, happiness has an indirect effect on life satisfaction.