عنوان مقاله :
مقايسه اثر تقويت عضلات دور كننده و چرخاننده خارجي مفصل ران با عضلات چهارسر در بيماران مبتلا به سندرم درد كشككي- راني
عنوان فرعي :
Effects of hip abductor and external rotators strengthening and quadriceps strengthening in females with patellofemoral pain syndrome: A comparative study
پديد آورندگان :
فلاح، عليرضا نويسنده دانشجوي كارشناسي ارشد آسيبشناسي ورزش، كميته تحقيقات دانشجويي، دانشكده تربيت بدني و علوم ورزش، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ايران , , خيامباشي، خليل نويسنده دانشيار، گروه آسيبشناسي ورزش، دانشكده تربيت بدني و علوم ورزش، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ايران , , رهنما، نادر نويسنده دانشيار، گروه آسيبشناسي ورزش، دانشكده تربيت بدني و علوم ورزش، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ايران , , قدوسي، نويد نويسنده دانشجوي كارشناسي ارشد آسيبشناسي ورزش، كميته تحقيقات دانشجويي، دانشكده تربيت بدني و علوم ورزش، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ايران ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1391 شماره 18
كليدواژه :
عضلات چرخاننده خارجي ران , سندرم درد كشككي , عضلات دور كننده ران , عضله چهارسر راني
چكيده فارسي :
مقدمه: سندرم درد كشككي– راني يكي از اختلالات ارتوپدي زانو است كه در سنين جواني و بيشتر در زنان شايع ميباشد. كاهش قدرت و كوتاه شدن زمان رفلكس عضله پهن مورب داخلي از يك طرف و كاهش قدرت عضلات دور كننده و چرخاننده خارجي استخوان ران كه باعث افزايش زاويه Q ميشود، از طرف ديگر به عنوان عوامل اصلي اين سندرم شناخته شدهاند. تحقيق حاضر مقايسه اثر تقويت عضلات دور كننده و چرخاننده خارجي ران را با عضلات چهارسر در بيماران مبتلا به سندرم درد كشككي- راني بررسي نموده است.
مواد و روشها: 26 بيمار مبتلا به سندرم درد كشككي- راني به صورت تصادفي در دو گروه يك و دو قرار گرفتند. گروه يك به مدت 8 هفته هر هفته سه روز، تمرينات قدرتي عضلات دور كننده و چرخاننده خارجي مفصل ران را انجام داد. گروه دوم در مدت مشابه تمرينات قدرتي عضلات چهارسر ران را با تاكيد بر عضلات پهن مورب داخلي انجام داد. از دينامومتر دستي، پرسشنامه درد VAS (Visual analog scale) و عملكرد WOMAC (Western ontario and mcmaster university osteoarthritis)، قبل و بعد از دوره تمرين جهت اندازهگيري قدرت، درد و عملكرد استفاده شد. به منظور تجزيه و تحليل دادهها از آزمون ANOVA براي اندازههاي تكراري و از آمار توصيفي جهت بررسي اطلاعات توصيفي استفاده شد.
يافتهها: هر دو گروه تفاوت معنيداري را قبل و بعد از مداخله در مقياس درد VAS، مقياس عملكرد WOMAC و قدرت عضلات دور كننده و چرخاننده خارجي در گروه يك و چهارسر راني در گروه دو نشان دادند (01/0 ? P). مقايسه دادههاي بين دو گروه در مقياس درد VAS و مقياس عملكرد WOMAC تفاوت معنيداري را در قبل و پس از دوره تمريني نشان نداد (01/0 ? P).
نتيجهگيري: پس از 8 هفته تمرين درماني، هر دو گروه كاهش درد و بهبود عملكرد و افزايش قدرت عضلات دور كننده و چرخاننده خارجي مفصل ران در گروه يك و قدرت عضلات چهارسر ران در گروه دو را نشان دادند. بر مبناي تحقيق حاضر تقويت عضلات مفصل ران و زانو ميتواند در كاهش درد و افزايش عملكرد بيماران مبتلا به اين سندرم موثر باشد.
كليد واژهها: سندرم درد كشككي- راني، عضلات دور كننده ران، عضلات چرخاننده خارجي ران، تقويت، عضله چهارسر راني
چكيده لاتين :
Introduction: Patellofemoral pain syndrome (PFPS) is one of the knee orthopedic disorders which is more prevalent among females and adolescents. Quadriceps weakness, vastus medialis oblique reflex latency, hip abductor and external rotator weakness leading to a wider Q-angle are considered as the main causes of the syndrome. The purpose of the present study was to compare the effects of isolated hip abductor and external rotator strengthening with quadriceps strengthening on the pain and function of female patients with PFPS.
Materials and Methods: 26 females with PFPS were randomly assigned to either group 1 or group 2. Group 1 participated in hip abductor and external rotator strengthening exercises while group 2 underwent quadriceps strengthening 3 sessions a week for 8 weeks. Hand held dynamometer, VAS and WOMAC questionnaires were respectively used to measure the strength, pain and function at pre- and post-intervention. ANOVA with repeated measure was used for the statistical analysis of the data.
Results: Both groups showed significant differences between pre- and post-intervention conditions regarding the strength, VAS, and WOMAC values (P ? 0.01). Post intervention comparison of VAS and WOMAC values between the two groups did not revealed any statistically significant difference (P ? 0.01).
Conclusion: Pos- intervention of both groups (1 and 2) showed decreased pain and improved function and strength. However, no significant differences were found between these two groups at post-intervention. Based on the findings of the present study, both hip abductor and external rotator strengthening and quadriceps strengthening improved the pain and the function of patients with PFPS.
Keywords: Patellofempral pain syndrome (PFPS), Hip abductor, External rotator and Quadriceps muscles, Strengthening, Quadriceps
عنوان نشريه :
پژوهش در علوم توانبخشي
عنوان نشريه :
پژوهش در علوم توانبخشي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 18 سال 1391
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان