اثر شدت تمرين هوازي بر تركيب و توزيع چربي بدن مردان داري اضافه وزن

هدف پژوهش حاضر مقايسه اثر دو تمرين هوازي با شدت مختلف و حجم برابر بر تركيب و توزيع چربي بدن بود. 25 دانشجوي پسر كم تحرك داراي اضافه وزن با ميانگين (قد: 21/7±15/176 سانتي متر، وزن: 50/13±27/86 كيلوگرم، سن: 31/0 ±61/24 سال و VO2max: 25/10±33/29 ميلي ليتر در دقيقه به ازاي هر كيلو گرم از وزن بدن) به عنوان آزمودني در اين تحقيق شركت كردند. بعد از انجام پيش آزمون، شامل اندازه گيري توان هوازي، چربي زير پوستي، دور كمر، آزمودني ها در سه گروه (شدت بالا: 70 تا 80 درصد VO2max، شدت پايين: 40 تا 50 درصد VO2max و كنترل) قرار گرفتند. آزمودني هاي گروه هاي تمريني به مدت 8 هفته و هر هفته3 جلسه مسافت هاي يكساني را دويدند و آزمودني هاي گروه كنترل روند معمولي زندگي خود را ادامه دادند. در حالي كه هيچ يك از متغيرها در گروه كنترل به طور معني داري تغيير نكرد هر دو شدت تمرين باعث كاهش معني داري در توده بدني، درصد چربي، BMI، دور كمر، دور باسن و WHR شد (05/0 > P). با انجام آزمون كوواريانس مشخص شد كه تغييرات توده بدني، درصد چربي، BMI، دور كمر، دور باسن و WHR در بين گروه-ها معني دار است. آزمون بونفروني نشان داد به جز دو متغير نسبت چربي زيرپوستي شكم به راني و نسبت مجموع چربي زير پوستي تنه به اندام ضميمه اي، تغييرات تمامي متغيرها بين گروه كنترل با هر دو گروه تمريني و تغييرات نسبت مجموع چربي زير پوستي تنه به اندام ضميمه اي بين دو گروه تمريني معني دار است (05/0 > P). به طور كلي با توجه به يافته هاي پژوهش حاضر احتمالا هر دو شدت تمريني تاثير مشابهي بر تركيب بدن و دور اندام ها داشته باشد. اما به نظر مي رسد فعاليت با شدت 70 تا 80 درصد VO2max در مقايسه با فعاليت با شدت 40 تا 50 درصد VO2max منجر به كاهش بيشتر چربي زير پوستي از اندام ضميمه اي شود، در حالي كه چربي زير پوستي تنه بيشتر تحت تاثير فعاليت با شدت 40 تا 50 درصد VO2max قرار مي گيرد.