ارايه يك مدل مفهومي تعالي كيفيت براي موسسات آموزش عالي مبتني بر EFQM

Presenting a Conceptual Quality Excellence Model for Institutions of Higher Education Based on EFQM

دانشگاهها به منظور به انجام رساندن وظايف و ارتقاي كيفيّت خود نيازمند چارچوب مناسبي براي مديريت و انطباق با محيط جديد هستند. اين پژوهش به دنبال تحليل روابط ضمني عوامل توانمندساز مدل تعالي (EFQM) به منظور به كارگيري آن به عنوان چارچوبي براي مديريت و بهبود كيفيّت در موسسات آموزش عالي است. جامعه آماري اين پژوهش رييسان، معاونان و ديگر پستهاي ارشد دانشگاه يزد در سال تحصيلي90-1389 به تعداد 324 نفر بود كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي 71 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه استفاده شد. مقدار آلفاي كرونباخ برآورد شده براي همه ابعاد اين پرسشنامه بزرگ تر از 7/0 بود. هر هشت فرضيه در نظر گرفته شده در اين پژوهش تاييد شد و يافته ها نشان داد كه رهبري و تعهد مديران ارشد در مراكز به عنوان نيروي محركه همه فرايندهاي بهبود كيفيّت و مديريت كيفيّت هستند.

For universities to accomplish tasks and improve their quality, they need a suitable framework for management and adaptation with new environment. This research seeks to analyze the enabling implicit factors relations in EFQM Excellent Model in order to use it as a framework for management and improvement of quality in higher education institutions. Statistical population of this research was 324 president, vice presidents and other senior administrators at Yazd university in academic year 1389-1390, in which 71 persons were randomly selected by using classified random sampling method. A questionnaire was used for data collection. The estimated Cronbach,s Alpha was greater than .7 for all dimensions of the questionnaire. All of the 8 considered hypotheses were confirmed in this research. Findings showed that leadership and obligation of senior administrators are motivated force for all processes of quality improvement and quality management.