بررسي روند زماني پاسخ GH، Insulin، IGF-I، IGFBP1 و IGFBP3 پس از فعاليت مقاومتي سنگين در مردان تمرين كرده و تمرين نكرده

Monitoring of time course response in GH, Insulin, IGF-1, IGFBP-1 and IGFBP-3 after heavy resistance exercise in trained and non-trained men

چكيده هدف: هدف اين مطالعه بررسي اثر فعاليت ورزشي سنگين بر دستگاه IGF-I و مطالعه روند زماني تغييرات اجزاي تركيبي در مردان تمرين كرده و تمرين نكرده بود. روش پژوهش: 19 دانشجوي رشته تربيت بدني (سن 44/1 ± 21/22 سال، قد 39/6 ±41/178 سانتي متر، وزن 86/7 ± 47/73 كيلوگرم) به عنوان گروه تمرين كرده و 15 دانشجوي رشته هاي ديگر (سن 91/1 ± 07/23 سال، قد 08/5 ± 02/174 سانتي متر، وزن 13/10 ± 47/70 كيلوگرم) به عنوان گروه تمرين نكرده به صورت داوطلب در اين مطالعه شركت كردند. آزمودني هاي در هر يك از اين دو گروه به روش تصادفي به دو گروه تجربي و شاهد تقيسم شدند. دو ساعت پس از صرف صبحانه، از آزمودني ها نوبت اول نمونه گيري خون (T1) به عمل آمد. سپس آزمودني هاي در گروه هاي تجربي فعاليت مقاومتي با شدت 80-70% يك تكرار بيشينه (1RM) انجام دادند. بلافاصله بعد از فعاليت، از تمام آزمودني هاي نوبت دوم نمونه گيري (T2) انجام شد. سپس، آزمودني ها وعده دوم غذايي را دريافت كردند و نوبت هاي سوم (T3) و چهارم (T4) نمونه گيري به ترتيب 2 و 5 ساعت پس از صرف غذا، به عمل آمد. داده هاي بدست آمده با آزمون تجزيه و تحليل واريانس براي اندازه گيري هاي مكرر، آزمون فريدمن و آزمون كروسكال-واليس مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها: يك جلسه فعاليت مقاومتي سنگين موجب افزايش معني دار هورمون رشد (GH) در زمان T2 و كاهش معني دار انسولين در طول تمام زمان هاي پس از فعاليت ورزشي و كاهش معني دار در IGFBP3 در زمان T4 (05/0 > P) در گروه تمرين كرده شد. در گروه تمرين نكرده هيچ تغيير معني داري در هيچ يك از متغيرها مشاهده نشد. نتيجه گيري: هرچند، نحوه پاسخ متغيرها در دو گروه تجربي تقريبا مشابه بود. همچنين فعاليت ورزشي هيچ اثر قابل توجهي بر سطوح IGFBP1 در طول زمان نداشت. روي هم، يافته هاي مطالعه حاضر نشان مي دهد كه فعاليت ورزشي شديد مي تواند به تغييراتي در غلظت هاي خوني اجزاي تركيبي دستگاه IGF-I منجر شود. واژگان كليدي: GH، Insulin، IGF-I، IGFBP1، IGFBP3، فعاليت مقاومتي سنگين

Abstract Aim: This study aimed to investigate the effects of intense resistance exercise on IGF-1 system and monitoring time course of changes in its components. Method: Nineteen healthy physical education students as trained group (age 22.21±1.44 years, height 178.41±6.39 cm, weight 73.47±7.86 kg) and fifteen healthy nonphysical education students as untrained group (age 23.07±1.91 years, height 174.02±5.08 cm, weight 70.47±10.13 kg) volunteered to participate in this study and each group were randomly divided into two experimental and control groups. Experimental groups performed one session of resistance exercise with 70-80% 1RM. Blood sampling was done 4 times, 2-hours after breakfast (Pre-test), immediately (T2), 4- (T3) and 7-hours after the exercise (T4). Blood samples were analyzed by RIA method. Two-way repeated measure (ANOVA), Friedman and Kruskal-Walis tests were used to analyze data. Results: One session of resistance exercise was associated with a significant increase in GH at T2 (P < 0.05), and a significant decrease in both insulin at all the post-exercise time points and IGFBP3 at T4 (P < 0.05) in trained group. In untrained group no statistically significant changes was observed in any variables. However, variables changed similarly in both experimental groups. IGFBP1 did not change significantly at length of time. Conclusion: In conclusion, the findings indicate that heavy resistance exercise can lead to changes in IGF-1 system components. The amount of change depends on subjects’ fitness and variables of exercise. Key words: GH, Insulin, IGF-1, IGFBP1, IGFBP3, Heavy resistance exercise