پيش بيني كننده هاي خودكارآمدي رفتار تغذيه اي در بيماران مبتلا به بيماري عروق كرونر

مقدمه: بيماري عروق كرونر يكي از شايعترين بيماريهاي قلبي عروقي در كشورهاي پيشرفته است. دنبال نمودن يك رژيم تغذيه اي و سبك زندگي سالم ميزان بروز عوارض و بستري شدن مجدد بيماران را بدنبال آنژين صدري و آنفاركتوس ميوكارد كاهش مي دهد. ارتقا خودكارآمدي رفتار تغذيه اي بعد از بروز رويداد قلبي، از برآيندهايي است كه در افزايش مهارتهاي توانمند سازي بيمار جهت تعديل رفتارهاي بهداشتي، نقش اساسي ايفا مي كند. هدف: مطالعه حاضر با هدف تعيين پيش بيني كننده هاي خودكارآمدي رفتار تغذيه اي در بيماران مبتلا به بيماري عروق كرونر انجام شده است. روش كار: در يك مطالعه مقطعي توصيفي تحليلي 195 بيمار مبتلا به بيماري عروق كرونر مراجعه كننده به درمانگاه قلب مركز آموزشي درماني قلب دكتر حشمت رشت، به شيوه نمونه گيري آسان انتخاب و با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه حضوري مورد پرسش قرار گرفتند. با استفاده از آزمون كاي دو و رگرسيون لجستيك چندگانه به تحليل روابط بين متغيرهاي مستقل و وابسته پرداخته شد و پيش بيني كننده هاي موثر بر خودكارآمدي رفتار تغذيه اي در بيماران مبتلا به بيماري عروق كرونر تعيين شد. نتايج: يافته هاي اين تحقيق نشان داد كه اكثريت واحدهاي مورد پژوهش داراي خودكارآمدي رفتار تغذيه اي مطلوب(2/86 %)بوده اند. از نظر آماري بين درك از بيماري و خودكارآمدي رفتار تغذيه اي ارتباط معني دار وجود داشت(05/0P < ) در رابطه با پيش بيني كننده هاي خود كارآمدي رفتار تغذيه اي، آزمون رگرسيون لجستيك چند گانه نتايج نشان داد كه در صورت ثابت ماندن اثر ساير متغيرها، به ازاي 1 واحد درك از بيماري شانس مطلوبيت خودكارآمدي رفتار تغذيه اي05/1 برابر(0001/0P < ) افزايش مي يابد. نتيجه گيري: درك از بيماري از عوامل پيش بيني كننده مهم در گرايش بيماران به رعايت برنامه تغذيه اي قلبي مي باشد و بيماران داراي درك مطلوب از بيماري، سطح اطمينان بالاتري براي اداره نمودن تغييرات پديد آمده در رژيم تغذيه اي بعد از بروز رويداد قلبي دارند. طراحي برنامه آموزش باليني و ارايه خدمات پرستاري براساس تعيين پيش بيني كننده هاي خودكارآمدي رفتار تغذيه اي مي تواند در ارتقا خودكارآمدي بيماران قلبي در دنبال نمودن برنامه هاي بهداشتي موثر باشد.

Introduction: Coronary artery disease is one of the most prevalent cardiovascular diseases in developed countries. Following a healthy diet and lifestyle decline emergence of the disease complication and readmission rate due to unstable angina and myocardial infarction. Promotion of self-efficacy after a cardiovascular event is the outcome that plays a vital role in increasing rehabilitation skills to modify healthy behaviors. Objective: This study aims to determine the predictors of diet self-efficacy in coronary artery disease patients. Methods and Materials: In this cross-sectional study, 195 coronary artery disease patients who referred to Dr.Heshmat clinic of educational -medical center in Rasht, through simple sampling via completing a questionnaire. Chi-square ,multiple logistic regression tests were used to, analyze the relation between dependent and independent variables and predictors of diet self-efficacy were determined in coronary artery disease patients. Results: Findings of this study revealed that most samples (86.2%) had desirable diet self-efficacy. There was a significant correlation between illness perception and diet self-efficacy (p < 0.05). Regarding diet self-efficacy predictors, multiple logistic regression test indicated that if the other variables were fixed, per 1 unit illness perception , diet self-efficacy increase 1.05 times(p < 0.0001). Conclusion: According to results, illness perception was the important predictor in tendency of patients to follow cardiac diet program and patients with desired illness perception had higher confidence to control emerging changes in diet after cardiac event .Designing clinical educational programs and nursing interventions on the detection of predictors of diet self-efficacy could be effective in promotion of cardiac patients, self-efficacy in following health programs.