اپيدميولوژي تروماي ناشي از حوادث رانندگي مركز تحقيقات تروما مركز آموزشي درماني پورسيناي رشت

مقدمه: در مورد حوادث جاده اي، ايران با آمار30 در صد هزار مورد مرگ و احراز بالاترين مقام جز كشورهاي صدرنشين دنياست. مصدومين حوادث رانندگي بدليل ابتلا به مشكلات جسمي و اختلال در كاركرد، مدتها بعد از تصادف قادر به بازگشت به وضعيت طبيعي و انجام فعاليتهاي اجتماعي نيستند. بنابراين لازم است كه مشخصات فردي و رواني- اجتماعي اين مددجويان را بررسي و عوامل خطرساز را مشخص نمود. هدف: هدف از اين مطالعه تعيين مشخصات فردي، رواني و اجتماعي مصدومين حوادث رانندگي مي باشد. روش كار: اين پژوهش يك بررسي توصيفي است. شركت كنندگان در اين پژوهش از بخشهاي ارتوپدي و تروماي مركز آموزشي درماني پورسينا در شهر رشت انتخاب شدند. داده هاي اين پژوهش با استفاده از پرسشنامه مشخصات فردي و رواني- اجتماعي به صورت مصاحبه ساختار يافته و پيگيري تلفني 6 هفته بعد براي سيوالات مربوط به باز گشت به كار و مدرسه جمع آوري گرديد. نتايج : در مجموع 88 مصدوم واجد شرايط مورد مطالعه قرار گرفتند بيشتر مصدومين، رانندگان مرد و موتورسيكلت سوار بوده اند و اكثر تصادفات در روز رخ داده بود. اكثريت در گروه سني زير 30 سال قرار داشته، متاهل و شاغل بودند و با خانواده خود زندگي مي كردند. اكثريت قابل توجهي(94%)از واحدها اطميناني به جبران خسارات مالي ناشي از تصادف نداشتند. اكثريت سابقه تصادف، بستري قبلي در بيمارستان و"شاهد صحنه مرگ و زجر ديگران بودن" را ذكر نكردند. در 7/69 درصد از واحدهاي مورد پژوهش بازگشت به كار و يا مدرسه تا 6 هفته پس از حادثه هنوز محقق نگرديده بود. ميانگين و انحراف معيار طول مدت بازگشت به كار و مدرسه در افرادي كه بازگشت داشتند4/3 ± 04/20 روز بود. بحث و نتيجه گيري: طبق شواهد بدست آمده در اين مطالعه درصد قابل توجهي از بيماران مصدوم را مردان جوان، كم تجربه، موتورسيكلت ران، سرپرست خانوار و نگران از جبران خسارات مالي تصادف تشكيل مي دادند و تقريباً دو سوم مددجويان در پيگيري، شش هفته بعد هنوز به سر كار باز نگشته بودند. لازم است كه با توجه به نتايج پژوهش به عوامل خطرساز شايع توجه گرديده و مداخلات پيشگيري لازم بعمل آيد.

Introduction: In case of road accidents, Iran with mortality rate of 30 in 100000 has the highest rank and is on the top of list in the world. Injured of traffic accidents are not able to return to normal condition and social activities due to phisical problem and impaired function. So itʹs necessary to identify risk factors. Objective: The goal of this study is to determine demographic and psycho–social characteristics of those injured in driving accidents. Methods: This is a descriptive study. Study participants were selected from orthopedic and traumatic units of Poursina Hospital in Rasht city. Data were collected using a questionnaire including personal and psycho–social characteristics through structured interview and questions regarding return to work or school were collected by phone six weeks later. Results: Overall 88 injured people were eligible for this study and the majority were male and motorcycle driver and mostly happened in day light. Majority were younger than 30, married, employed and lived with their families. Majority (94%) had not insurance to compensate for accident damage. Most of them had no history of hospitalization and did not mention " seeing death scene or seeing one suffer". In 69.7% of cases return to work or school did not happen six weeks after accident. Mean and standard deviation of length of period taken to return to work or school in those who did so was 20.04 ±3.4 days. Conclusion: According to documents obtained in this study, a considerable percent of injured consisted of young men, less experienced, motorcycle drivers, head of household and concerned about compensating financial damages and almost two-third of samples did not return to work after six weeks. In attention to study results, it is needed to notice common risk factors and take preventive measures.