جايگاه زن ايراني در شعر معاصر

Iranian Woman’s Position in Contemporary Poetic Works

پس از عهد مشروطه با توجّه به تحولاتي كه در ممالك پيشرفته و جامع هي ايراني صورت گرفته بود، زنان نيز به عرص هي روابط اجتماعي وارد شدند و ارز شهاي انساني و اجتماعي خود را درك كردند و هويت خويش را با نوشت ههايشان به تصوير كشيدند. ايشان براي شكسته شدن قفل اسارت زن ايراني و رسيدن به برابري حقوق زنان و مردان، بر حضور زنان در عرص ههاي گوناگون اجتماعي و فرهنگي تاكيد م يكردند. در اين راستا، بانوانِ شاعر، با ابزار شعر راجع به وضعيت زنان در جامع هي ايران دادِ سخن دادند و ضمن ريش هيابي علل تنزّل زن در جامعه، به بانوان معاصر خويش راه ح لها و راهكارهايي را جهت احراز هويت و منزلت اصلي خود پيشنهاد دادند. از ميان بانوان سخنور، ژاله قايم مقامي، پروين اعتصام يو سيمين بهبهاني در باب زن و مسايل بانوان، نظرات ژرفتري دارند و بيشتر به آن پرداخت هاند؛ بنابراين در اين مقاله ابعاد اين موضوع با تكيه بر اشعار سه شاعر مزبور، مورد بررسي قرار م يگيرد.

After the Constitutional Revolution Period (Mashrouteh) with regard to the progress in developed countries and the Iranian society, the women also entered the realm of overt social relations and became aware of their social and humanitarian values and portrayed their social identity by their writings. To emancipate Iranian women and achieving equality of women’s and men’s rights, they stressed on the presence of women on different social and cultural circumstances. The poetess expressed their ideas by means of poem regarding women status in Iranian society. Among the entire contemporary Iranian poetess, Jaleh Ghaemmaghami, Parvin Etesami and Simin Behbahani attained a deeper view with respect to woman’s position and had attended to the agenda. Therefore we purposed to investigate the dimensions of the subject by emphasizing on the above mentioned three poetesses’ poetic works.