فلسفه حكومت درعصر غيبت از منظر حكمت متعاليه

چكيده در اين نوشتار فلسفه? حكومت در عصر غيبت با رويكرد سياست متعالي از منظر حكمت متعاليه تبيين مي.شود. سياست زيرمجموعه? حكمت عملي و عمق و وسعت حكمت عملي مرهون رشد و عمق حكمت نظري است و حكمت متعاليه به عنوان وسيع.ترين و عميق.ترين جريان حِكمي، سياست متعالي را ارايه مي.دهد. شناخت فلسفه? هر حكومتي وابسته به معرفتِ اهداف و اغراضي است كه در سياست.هاي هر حكومت دنبال مي.شود. در حكمت متعاليه سياست، مبتني بر نبوت است و هدف نبوت رساندن انسان ناقص به كمال لايق او است و در اين منظر متعالي، فلسفه نبوت، با عمقي افزون از نظريه مدني بالطبع و قاعده? لطف، درباره? يك نفر نيز تحليل و تبيين مي.شود، زيرا حتي يك انسان ناقص و غيرمكتفي نيز نيازمند كامل مكمل است. با تحليل لمّي اين منظر، نبوت نه بر اساس تقاضاي بشر بلكه به اقتضاي خالقيت و هدايت و ربوبيت الهي نسبت به ماسوي است و بر اساس همين اقتضا، انبيا مظهر و خليفه? كامل خداوند در اين اموراند و پس از انبيا و ختم نبوت ظاهري، چهره? باطني نبوت با ايمه معصومينD به عنوان جانشينان تام خاتم انبياB و جامع اوصاف او و سپس با اولياي الهي و مجتهدين و فقها در عصر غيبت ايمهD كه برخوردار از الهامات الهي و حوزه نبوت.اند، ادامه مي.يابد. پس حاكميت و سياست جامعه اسلامي در عصر غيبت، حاكميت و سياستي الهي و داراي خاستگاه نبوتي است و با اين منظر سياست متعاليه شكل مي.گيرد. در پايان اين نوشتار فرايند فكري و مدل علمي اين بينش فلسفي در پانزده مرحله ارايه مي.گردد. كليدواژه‌ها فلسفه? حكومت، حكمت متعاليه، سياست متعاليه، نبوت، حكمت عملي و نظري.

Political philosophy in the Occultation according to Transcendental Theosophy Murtaza Waez Jawadi? The present article seeks to explain the philosophy of governance during the Occultation [of the 12th Imam] by using a meta-political approach that is based on the Transcendental Theosophy [of Mulla Sadra]. Politics is a sub-branch of practical theosophy. The depth of a practical theosophy is indebted to the depth of the theoretical theosophy on which it is based. Thus Transcendental Theosophy as the most extensive and profound theosophical trend gives rise to a profound transcendental politics. Understanding the philosophy of a government is dependant on understanding the aims and objectives a government follows. In Transcendental Theosophy, politics is based on prophecy. The aim of prophecy is thus to promote an imperfect man to the level of perfection he or she deserves. To relate the philosophy of prophecy in such a way is different from and more profound than explaining it in accordance with the theory of ‘naturally civility’ or the law of ‘grace’, for according to transcendental analysis the philosophy includes not only societies but also individuals. Looking from this perspective, prophecy is not the requirement of human social needs but the requirement of Divine creatorship, guidance and divinity. It is in accordance with such an understanding that one can come to know that prophets are the vicegerents of God and after the prophets pass away it is the holy Imams, divine saints, and lastly jurists (in the age of Occultation) who replace them and assume their responsibilities. Thus according to Transcendental Theosophy, Islamic politics during the Occultation is a divine politics originating in prophecy. The present study attempts to outline this process and model of philosophical thinking in the course of 15 stages. Keywords: philosophy of government, Transcendental Theosophy, transcendental politics, prophecy, practical theosophy, theoretical theosophy.