فراتحليل مطالعات همه‌گيري شناسي اختلال نارسايي توجه/فزون‌كنشي

The Meta-Analysis of Epidemiological Studies of Attention Deficit/Hyperactivity Disorder

هدف پژوهش حاضر فرا‌تحليل مطالعات همه‌گيري‌شناسي اختلال نارسايي توجه/ فزون‌كنشي در بزرگسالان ايراني بود. 10 پژوهش انجام شده از 1380 تا سه ماهه اول 1390 با 5208 نفر آزمودني، نمونه پژوهش را تشكيل ‌داد. داده‌ها با استفاده از روش نمايش دو جمله‌اي اندازه اثر و روش واريانس معكوس (ولف، 1986؛ هومن، 1387) براي مدل اثرهاي ثابت مورد فرا‌تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها نشان دادند كه اندازه اثر تركيبي پژوهش‌هاي مورد بررسي 029/0 بود كه با حذف دو مطالعه به 028/0 كاهش يافت. ميزان شيوع كلي اختلال نارسايي توجه/ فزون‌كنشي با حذف دو پژوهش و استفاده از تحليل حساسيت 76/6 به دست آمد. همچنين با حذف يك پژوهش و تحليل حساسيت ميزان شيوع اختلال نارسايي توجه/ فزون‌كنشي در مردان و زنان به ترتيب 94/3 درصد و 93/1 درصد و ميزان شيوع ريخت‌هاي اختلال نارسايي توجه/فزون كنشي شامل نارسايي توجه، فزون‌كنشي ـ برانگيختگي و مركب به ترتيب 72/4، 54/3 و 83/3 درصد به دست آمد. ميزان شيوع كلي اختلال نارسايي توجه/ فزون‌كنشي، نسبت اختلال در زنان و مردان و همچنين شيوع ريخت‌هاي اين اختلال در بزرگسالان ايراني با بسياري از پژوهش‌ها هماهنگ است.

The aim of the present research was the meta-analysis of the epidemiological studies of Attention Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD) in Iranian adults. Data collected from 10 studies conducted from 2001-2011, included 5028 participants and was analyzed using binomial effect size display and inverse variance for fixed effect model (Wolf, 1986; Hooman, 2008). Findings revealed that the mixed model of the effect was 0.029, which was reduced to 0.028 by omitting two of the research studies. The general prevalence of ADHD after eliminating two of the studies and using sensitivity analysis was 6.76%. The prevalence rate of ADHD in males and females after excluding one of the research studies and using sensitivity analysis were 3.94% and 1.93%, respectively. Further meta-analysis showed that the prevalence of attention deficit, hyperactivity – impulsivity and combined types of ADHD were 4.72%, 3.54% and 3.84%, respectively. It can be concluded that the proportion of ADHD in females and males and the prevalence of ADHD types in Iranian adults are in accordance with many other research studies.