آسيب‏شناسي تفكر در سازمان‏هاي آموزشي

Pathology of Thought in Educational Organizations

«تفكر» يكي از اهداف اساسي تعليم و تربيت است كه هر نظامي به دنبال تحقق آن مي‏باشد. اين نوشتار در پي بررسي عواملي است كه در سازمان آموزشي مانع و يا موجب آسيب به تفكر مي‏گردند. بدين منظور، بحث از آسيب‏هاي تفكر و پيامدهاي ناشي از عدم برخورداري از تفكر ديني، از مباحث ضروري اين نوشتار است. اين پژوهش با روش توصيفي ـ تحليلي و با استفاده از منابع كتابخانه‏اي و با تاكيد بر رويكرد ديني، بر اين باور است كه تفكر كليد روشنايي‏ها و مبدا كسب بصيرت، وسيله كسب معارف و اساس حيات انساني است. رمز پايداري هر اجتماعي، در گرو حيات فكري آن جامعه است. تا جامعه به حيات فكري خويش دست نيابد، از زندگي راستين برخوردار نخواهد بود. به نظر مي‏رسد تفكر در صورتي ثمربخش خواهد بود كه انسان، به اصالت آن باور داشته و جامعه نيز از سلامتي برخوردار باشد. در اين صورت، انسان مي‏تواند از اين نيروي خدادادي در طريق سعادت و كمال خود استفاده نمايد، و هيچ‏گونه مانعي از برون و يا آفتي از درون، انديشه او را تهديد ننموده و فكر او را به بند نخواهد كشيد.

Thinking is among the basic aims of education which every system tries to achieve. The present paper explores the factors which prevent or harm thought in the educational institutions. So, investigating the pathos of thinking and the results of lack of religious thought is among the important issues. Using a descriptive- analytical method and library resources, and adopting a religious approach, this paper holds that thought is the key to sound decisions, the origin of obtaining insight, the way of acquiring knowledge and the basis of human life. The stability of any society depends on its intellectual life. A society will not lead an agreeable life without building its intellectual life. It seems that man’s thought will be rewarding if man has faith in its originality and if the society is safe and sound. Therefore, man can use this God-given power to achieve happiness and perfection and so no damage from within or obstacle from outside will threaten or restrict his thought.