بررسي كيفيت آموزش باليني در پرستاري

A survey of the quality of clinical education in nursing

چكيده: مقدمه: ناهماهنگي احتمالي كيفيت آموزش پرستاري و روش ارايه خدمات بهداشتي- درماني پس از فراغت از تحصيل و نيز وجود مشكلات متعدد در رسيدن به اهداف آموزش باليني، پژوهشگر را به انجام پژوهش حاضر با عنوان بررسي كيفيت آموزش باليني در پرستاري و همچنين مشكلات و موانع موجود در اين زمينه برانگيخت. روش كار: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي مقطعي بود كه در آن 90 نفر (دانشجو، مربي باليني و پرستار شاغل) شركت داشتند. ابزار گردآوري داده ها سه پرسش نامه محقق ساخته بود. يافته ها: نتايج اين پژوهش نشان داد كيفيت آموزش باليني از ديدگاه اكثر دانشجويان (3/73 درصد) در سطح ضعيف و براي اكثر مربيان (7/86 درصد) در سطح متوسط مي‌باشد. آزمون آماري كاي مربع اختلاف معناداري بين ديدگاه اين دو گروه نشان مي‌دهد. در مورد موانع موجود در رسيدن به اهداف آموزش باليني، 100 درصد گروه دانشجويان، نارسايي‌هاي مربوط به مربي را ذكر كرده‌اند. 6/96 درصد مربيان نارسايي در برنامه‌ريزي آموزشي و عوامل محيطي را از موانع دستيابي به اهداف آموزش باليني دانسته‌اند. همچنين 100 درصد كاركنان پرستاري به عواملي از جمله عدم آشنا كردن دانشجويان پرستاري با اهداف آموزشي اشاره داشته اند. بحث و نتيجه گيري: براي بهبود كيفيت آموزش باليني در پرستاري توصيه مي شود كه بين مربي باليني،‌ كاركنان پرستاري، سرپرستاران، سوپروايزرهاي آموزشي، مديران پرستاري و برنامه‌ريزان آموزش درپرستاري هماهنگي لازم انجام شود.

Introduction: Lack of coordination in clinical education of nursing, the method of health care after graduation, and the existence of many problems in fulfilling the aims of clinical teaching encouraged the researchers to conduct this research, aiming at investigating the quality and obstacles of clinical teaching in nursing. Method: This is a cross-sectional descriptive study on 90 individuals (clinical teachers, senior M.S. students of nursing and 30 nurses). 3 self-made questionnaires were used to collect the data. Results: The results showed that the quality of clinical teaching in viewpoint of the majority of students (73.3%) is weak and for the majority of clinical teachers (86.7%) it is moderate .The X2 statistical test revealed a significant difference between the viewpoints of these two groups. As to the problems and obstacles in achieving the aims of clinical teaching, 100% of the students stated the inadequacies concerning the clinical teachers. 96.6% of the clinical teachers indicated that the existing insufficiencies in the curriculum and environmental factors are the obstacles in this regard. 100% of the nursing staff emphasized lack of familiarization of the personnel with the aim of clinical teaching of nursing students which is the main problem. Conclusion: To improve the quality of clinical teaching in nursing, it is recommended that there should be a cooperation among clinical teachers, nurses, head nurses, educational supervisors, and nursing managers in preparing curriculum plans in nursing. Keywords: Education, Clinical, Nursing