چكيده فارسي :
ضمير ناخودآگاه زرتشت
در اين مقاله با استناد به بندهاي مختلف گاهان، كوشش مي شود به درك هر چه بيشتر زبان آهنگين زردشت و اين كه آيا اين زبان نمادين است يا خير، بپردازيم. اگر اين زبان، رمزي است، به واقع رمزگرايي، كوشش براي رخنه در فراسوي جهان تصورات دروني و بيروني انسان است و پي بردن به مفاهيم اين نمادها، ما را به شناخت هر چه بيشتر انديشه هاي زردشت و ضمير ناخود آگاه مردمان روزگار او رهنمون مي سازد.
نمادهاي زرتشت نشان دهنده خلاقيت او در تبديل جوانب حيات انساني به رمزي شاعرانه است كه در واقع بيان تطاهر مستقيم ناخودآگاه قومي-زباني اوست. نمادهاي فرهنگي براي توضيح حقايق جاودانگي بكار مي روند. حركت از ذهن خودآگاه كه در ذهنيت خيالي خود، تمثيلي و جان بخش به مفاهيم انتزاعي و ايجاد اسعاره هاي نوين نه تنها سبب رشد زبان، كه سبب بسط آگاهي و درك عميق تر از جهان پيرامون مي شود.
چكيده لاتين :
Attempt has been made in this article, based on the various verses of the Gathas, to achieve a better understanding of Zoroaster’s rhythmic language and to find out whether or not it is symbolic. If the language is an encoded system, it can be considered as a struggle to push human understanding beyond the worldly limits within and away from the world while an interpretation of the symbols can lead us to a better knowledge of Zoroaster’s thoughts and of the collective unconscious of his time.
A symbolic interpretation of the world of Fravahars and of the Amesha Spentas liberates us from the limited one-dimensional circle of prejudicial thoughts while it provides for the better depicting of their inner meanings at different levels. Zoroaster’s symbols signify his creativity in poetically encoding aspects of human life, which is in fact an expression of the tribal unconscious of his time and in which cultural symbols are used to explain the truths of eternity.
Having started symbolically from the conscious mind, at the same time personifies discrete concepts and creates new metaphors, thence the language grows and this in turn extends awareness and contributes to a deeper understanding of the surrounding world.
