بررسي رابطه بين ميزان اعتماد اجتماعي و احساس امنيت اجتماعي در بين زنان مناطق شمال (1 و 2) و مناطق جنوب (19 و 20) شهر تهران

Studying the Effects of Social Capital on Perceived Social Safety among Women (Case study: Districts 1-2 and 19-20 of Tehran)

در اين مطالعه رابطه بين ميزان اعتماد اجتماعي و احساس امنيت اجتماعي به عنوان مولفه‌هاي كليدي علوم اجتماعي مورد مطالعه قرار گرفته است. امروزه موضوع اعتماد اجتماعي به عنوان شرط اصلي ايجاد يك جامعه سالم و نظم اجتماعي و نيز متغير امنيت اجتماعي به مثابه نياز اساسي انسان مورد توجه انديشمندان و صاحب نظران علوم انساني و اجتماعي قرار گرفته است. با توجه به مباحث نظري پژوهش، هدف اساسي اين مطالعه، بررسي رابطه دو متغير اعتماد اجتماعي و احساس امنيت اجتماعي در جامعه آماري مورد مطالعه است. اين پژوهش از نوع پيمايش اجتماعي بوده و براي جمع آوري داده هاي تحقيق از تكنيك پرسشنامه توام با مصاحبه استفاده شده است. براي سنجش مفهوم اعتماد اجتماعي از 5 گويه و براي مفهوم احساس امنيت اجتماعي از 24 گويه در قالب طيف ليكرت استفاده شده است. اعتبار مقياس هاي فوق با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب با 76 و 85 درصد مورد تاييد قرار گرفته است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه زنان واقع در سنين فعاليت (64-15 سال) ساكن منطقه شمال (مناطق 1 و 2) و جنوب (مناطق 19 و 20) شهر تهران در سال 1389 است. بر اساس فرمول نمونه گيري كوكران، از هر منطقه 265 نفر به عنوان حجم نمونه تعيين و با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي و تصادفي ساده افراد نمونه انتخاب و مورد بررسي قرار گرفته اند. نتايج تحليل آماري با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون (361/0=r) مويد رابطه معنادار‏ بين دو متغير ميزان اعتماد اجتماعي و ميزان احساس امنيت اجتماعي در بين زنان مناطق جنوب شهر تهران در سطح اطمينان 99 درصد است.

Social capital and social safety are among key concepts in sociology today. Scholars have emphasized the importance of social safety as a basic human need and also of social capital as the context for increased efficiency and achievement. In this respect, studying the relationship between social capital and feelings of social safety among women, who can play an important role in development, has special significance. The aim of this study, thus, is to investigate this relationship among Tehrani women in 1389(2010). To do that, a questionnaire containing items on social trust, social solidarity, social participation and social awareness and also on perceived social safety was devised. The questions had face validity and reliability alpha of social capital was 0.89 and that of perceived social safety was 0.85. The research population consisted of all women between the ages of 15 and 65 who resided in the north (districts 1 and 2) and south (districts 19 and 20) parts of Tehran. Utilizing a cluster and random sampling technique, 265 women from each one the parts were selected as sample. The results showed that there was significant correlation between social capital and perceived social safety. Statistical analyses using Pearson correlation revealed a coefficient of 0.296 for women in the north and a coefficient of 0.640 for women in the south and that these relationships had a significance level of 0.99. The relationship was direct, meaning that an increase in social capital would lead to enhanced feelings of safety.