ز ناداني خلل گيرد چراغت (بررسي تطبيقي مضامين بي‌خردي، آرزوخواهي و ناداني در ادب تعليمي پارسي و تازي)

Ignorance makes each man doubt his own wisdom

هدف نگارندگان در اين مقاله، شناساندن گوشه اي از مضامين مشترك ادب پارسي و تازي است كه در سايه ادبيات تعليمي قرار دارد. اساس كار، جُنگي عربي است كه «مجموعه المعاني» نام دارد. گردآورنده جُنگ، گمنام است و محقق نامور عرب، عبدالسلام محمد هارون آن را تصحيح كرده است. بخش ششم كتاب، ابياتي در بي‌خردي، آرزوخواهي و ناداني را در برمي گيرد. نگارندگان پس از ترجمه هر بيت اين بخش، آيات، ابيات و امثالي از تازي و پارسي آورده اند و همگوني، همسان‌انديشي و تشابه مضمون و واژگان و ترجمه هاي شعري و گاه معارضات مفهومي آن‌ها را كاويده اند.

The aim of authors of this paper is to introduce some of the common conents of the Persian and Arabic literature under the shadow of didactic literature. The basis of the work is an Arabic collection named “Majmooat ol maani”. The author of this collection is Unknown but Abdossalam Mohammad Haroon has rectified it. The 6th part of this book contains many distiches about the iiratinality, foolishness and longing of man.In this paper, after translating each distich, the authors have brought anecdotes, distiches and verses from Persian and Arabic literature to show the similarity of thoughts, words, contents and sometimes the paradox of contents have been invetigated.