تاثير نوآوري بر رشد اقتصادي (مطالعه موردي كشورهاي منتخب اسلامي)

The Effect of Innovation on Economic Growth: (A Case Study in Selected Islamic Countries)

در اين مقاله ارتباط بين نوآوري و رشد اقتصادي20 كشور عضو سازمان كنفرانس اسلامي در دوره 2009-1995 با استفاده از روش داده هاي تابلويي بررسي شده است. مباني نظري اين مدل بر اساس مطالعات رومر (1990) بنا نهاده شده است. براي بررسي اثر نوآوري بر رشد اقتصادي از شاخص پتنت استفاده شده است. همچنين در اين مقاله رابطه علَي رشد اقتصادي و درجه باز بودن اقتصاد و سرمايه گذاري مستقيم خارجي و درآمد سرانه شاغلين و ميزان توسعه انساني و نيروي كار به صورت مجزا بررسي شده است. نتايج حاصل از بررسي حاكي از اين است كه نوآوري اثر مثبت بر رشد اقتصادي دارد. همچنين رابطه علَي بين نيروي كار و رشد اقتصادي وجود ندارد و درجه باز بودن اقتصاد و سرمايه گذاري مستقيم خارجي و درآمد سرانه شاغلين بر رشد اقتصادي اثر مثبت دارند و توسعه انساني اثر منفي بر رشد اقتصادي دارد.

This paper aims to delineate the dynamics of innovation and economic growth in 20 countries in OIC (Organization of Islamic Cooperation) based on data entailing the period of 1995-2009, using group pooled technique. This theoretical model is based on Romerʹs studies (1990). In doing so, the researchers have employed the number of Patent index to measure the impact of innovation on economic growth. As such, the paper has investigated the casual relationship between economic growth and degree of economic openness, foreign direct investment, practitioners’ per capita income, human development, and labor separately. The result indicates that innovation has rendered a positive impact on economic growth. Moreover, it has been found that no casual relationship has not between labor and economic growth, and the degree of economic openness, foreign direct investment, practitioners per capita income have rendered a positive impact on economic growth. Furthermore, human development has rendered a negative impact on economic growth.