بررسي رابطه بين آموزش بزرگسالان (والدين) و مهارت هاي زندگي دانش آموزان

Relationship between Adults (parents) Education and Their Childrenʹʹs Life Skills

مقاله حاضر برگرفته از پژوهشي است با عنوان بررسي رابطه بين آموزش بزرگسالان و مهارت هاي زندگي دانش آموزان مقطع دبيرستان و پيش دانشگاهي شهر ايذه، و هدف كلي آن تعيين رابطه آموزش بزرگسالان (پدران و مادران) و مهارت هاي زندگي فرزندان آنها و اهداف جزيي آن تعيين رابطه آموزش بزرگسالان (والدين) با مهارت هاي پيشگيري از آسيب هاي اجتماعي، ارتباط بين فردي و ارتباط اجتماعي، مهارت حل مسيله، خودآگاهي و تصميم گيري فرزندان آنها بوده است. پژوهشگران به منظور دستيابي به اهداف خود، جامعه آماري پژوهش را كليه دانش آموزان مقطع دبيرستان و پيش دانشگاهي شهر ايذه، شامل8700 نفر انتخاب نمودند. نمونه آماري طبق جدول كرجسي و مورگان 358 نفر به روش تصادفي ساده انتخاب شد. براي تهيه ابزار اندازه گيري از پرسشنامه محقق ساخته مهارتهاي زندگي كه قبلاً توسط حسن زاده (1388) هنجاريابي شده بود، استفاده نمود. و در فرم پرسشنامه از دانش آموزان خواسته شد تا سطح آموزش پدران و مادران خود را با انتخاب گزينه هاي صحيح مشخص نمايند. براي اجراي اصلي 393 پرسشنامه با احتمال 10% عدم برگشت توزيع و در نهايت 371 پرسشنامه جمع آوري شد. داده هاي جمع آوري شده از طريق آمار توصيفي شامل (جداول توزيع فراواني، فراواني درصدي، ميانگين، انحراف معيار، ضريب كجي و كشيدگي) و آمار استنباطي شامل (آزمون ضريب همبستگي اسپيرمن و آزمون خي دو) از طريق نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج بدست آمده نشان داد كه با اطمينان 99% بين آموزش بزرگسالان (والدين) و بهبود مهارت هاي زندگي دانش آموزان رابطه وجود ندارد. همچنين با اطمينان99% بين آموزش بزرگسالان (والدين) و بهبود مهارت هاي پيشگيري از آسيب هاي اجتماعي، ارتباط بين فردي و اجتماعي، حل مسيله، خودآگاهي و تصميم گيري دانش آموزان رابطه وجود ندارد.

The present article has been taken of a research whose main goal was to determine the relationship between parents (adults) education with their children’s life skills at high schools in Eize City. Among different life skills, five have been selected which are as follows: the prevention of social hurt, interpersonal and social relationship, problem solving skill, self awareness and decision making skill. The population of the study consisted of the whole high school and pre-university students who were 8700 people. The research sample included around 358 people according to kerjsy & Morgan Table using random sampling method. The number of distributed questionnaires was 393, and 371 were collected at the end. The tool was the researcher-made questionnaire which was prepared by Hassanzade (1388), but it was rechecked by piloting, and its validity and reliability were confirmed. The students were asked to recognize their parent level of education with the selection of suitable alternatives provided in the research tool. Later, the collected data were analyzed by descriptive statistics as frequency, percent frequency, mode, variance, standard deviation, skewness, and referential statistics as Spearman coefficient test and Q square test. The results showed that there is no relationship between adults education and studentsʹ life skills improvement at %0.01 level of significance. There is also no relationship between the parents (adults– mothers & fathers) education and each of the studentsʹ skills improvement as social hurt prevention, interpersonal and social relationship, problem solving, self awareness, and decision making skills.