رابطه بين كيفيت زندگي، رضايت شغلي و فرسودگي شغلي معلمان

Relationship between Life Quality, Job Satisfaction, and Teachers’ Professional Exhaustion

تعيين رابطه بين كيفيت زندگي، رضايت شغلي و فرسودگي شغلي معلمان كه هدف پژوهش حاضر است؛ با استفاده از پرسش نامه فرسودگي شغلي لي و آشفورت(1996)، كيفيت زندگي سازمان جهاني بهداشت (1999) و رضايت شغلي كورنل و مينه سوتا (1376) بر روي 381 نفر از معلمان شهر تهران (115 نفر مرد و 266 نفر زن) كه با استفاده از روش نمونه گيري چند مرحله اي انتخاب شده بودند، مورد مطالعه قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه بين متغير كيفيت زندگي و متغير فرسودگي شغلي معلمان رابطه منفي معناداري وجود دارد، بدين معني كه با كاهش كيفيت زندگي، فرسودگي شغلي معلمان افزايش مي يابد و بالعكس. همچنين بين متغير رضايت شغلي با متغير فرسودگي شغلي معلمان رابطه منفي معناداري مشاهده شده است. بدين معني كه با كاهش رضايت شغلي، فرسودگي شغلي معلمان افزايش مي يابد. علاوه بر اين نتايج پژوهش نشان داد كه متغير كيفيت زندگي و رضايت شغلي در تحليل رگرسيوني و در تحليل مسير بر متغير فرسودگي شغلي معلمان تاثيرگذار بوده است.

In this study, the relationship between life quality, job satisfaction and professional exhaustion of the teachers have been studied. To do so, 381 teachers (115 males and 266 females) were selected from city of Tehran by applying a multi-stage cluster sampling method. The questionnaire of Lee and Ashford’s professional exhaustion ( 1996), WHOʹs Life Quality (1999), and Job Satisfaction of Cornell and Minnesota were administered to the subjects. It was shown that there was a negative significant correlation (29%) between life quality and professional exhaustion. Also, there was a negative significant l correlation (15%) between job satisfaction and professional exhaustion. It was also indicated that life quality influences, 40% on regression analysis, 51% on path analysis, job satisfaction, 30% on regression analysis. Finally, life quality influences 38% on job satisfaction in two variable analysis, and path analysis.